کد خبر:4291
پ
aksi_m

چاپ فاکسیمیله فرهنگ دانشنامه قدرخان در تاجیکستان

دانشنامهٔ قدرخان از جمله فرهنگ‌های معتبر فارسی، که در سال ۸۰۷ هجری، برابر با ۱۴۰۵ میلادی توسط اشرف ابن شرف المذکّر الفاروقی در خطّه مالوای سرزمین هند به رشتۀ تحریر درآمده، در تاجیکستان به چاپ فاکسیمیله رسید

میراث مکتوب – دانشنامهٔ قدرخان از جمله فرهنگ‌های معتبر فارسی، که در سال ۸۰۷ هجری، برابر با ۱۴۰۵ میلادی توسط اشرف ابن شرف المذکّر الفاروقی در خطّه مالوای سرزمین هند به رشتۀ تحریر درآمده، در تاجیکستان به چاپ فاکسیمیله رسید. نشر این کتاب توسط انتشارات «ناشر» شهر خجند تاجیکستان و به همت دو تن از پژوهشگران دانشکده شرق‌شناسی دانشگاه دولتی خجند، دکتر نورالله غیاث اف و رخساره نظام الدّین آوا، دانشجوی دوره دکتری این دانشکده صورت گرفت.
دانشنامۀ قدرخان از جمله فرهنگ های معتبر زبان فارسی در شبه قاره محسوب می‌شود، که نسخ کمی از آن در کتابخانه‌های جهان در دست است. این کتاب در دورۀ نخست رشد فرهنگ‌نگاری فارسی در شبه‌قاره تألیف شده و مؤلف کتاب آن را به امیر سلاله غوریان- قدرخان، از نوادگان دلاورخان در خطّه مالوه تقدیم کرده است و به این سبب عنوان دانشنامهٔ قدرخان بر آن نهاده اند.

محمدتقی دانش‌پژوه در جلد ۹ نسخه های خطی (ص ۲۲۱- ۲۲۲) این فرهنگ را چنین معرفی می کند: «دانشنامه قدرخان اشرف بن شرف مذکر فاروقی. فرهنگ فارسی است به فارسی به نام قدر خان… در ۲۱ ذیحجه ۸۰۷،. نخست نام ماهها و روزهای ماه به فارسی، سپس واژه های فارسی به ترتیب حرف بازپسین آن ها با شواهد و گواه های شعری. روی هم رفته ۷۵ بیت از فردوسی و رودکی و تاج دین نظامی و عنصری و دقیقی و مطهر و خاقانی و ابوعلا … و سوزنی و ابوشکور و ابونصر مرغزی و سدید عوفی و فرّخی و ابوالعباس و ناصرخسرو و عسجدی و منجیک و طیّان و شهیدی و شاکر بخاری و علوی اختیاری و خسروی و اسدی طوسی و لبیبی و مسعود سلیمان یا سلیمانی و اغاجی و فاخری و بهرامی و ابوالمؤیّد بلخی و تاج دبیر و ابوالقاسم و سپهسالار و عماره و کسائی و معروفی و ابوسعید و خسروانی. در آن یاد شده است از شاهنامه و سکندرنامه و کتب طب و پندنامۀ انوشیروان.»

نسخه منتشر شده از دانشنامۀ قدرخان با همکاری دانشکده خاورشناسی دانشگاه خجند و انستیتو دستنویس‌های محمّد فضولیِ آکادمی علوم جمهوری آذربایجان صورت گرفته است. پدیدآورندگان فرهنگنامه مذکور مقدمه مفصلی در ابتدا انشا نموده‌اند، که در آن به سرنوشت این اثر معتبر و زمینه‌های اصلی توجه مؤلف به تألیف آن، سرچشمه‌های نگارش و ساختار فرهنگ، نسخه‌شناسی و شرح و تفسیر ویژگی‌های نسخه مورد استفاده پرداخته‌اند. آن گونه که در پیشگفتار فرهنگنامه، که با دو خط سیریلیک و فارسی نوشته شده، آمده است، این اثر گرچه معروف و شناخته شده نیست، اما منبع و گنجینۀ مهمی است که از چند جهت می‌تواند برای علم نوین لغت‌شناسی مهم بوده و واژگانی نو به دایرۀ لغات فارسی بیفزاید.

مؤلفان پیشگفتار همچنین به جایگاه فرهنگنامه‌ها در شناخت شعر شعرای پیشین فارسی از استاد رودکی تا عصر نویسنده تاکید نموده و ذکر کرده‌اند که این دانشنامه بدون شک باید برای تصحیح متون دواوین شعرا مورد استفاده قرار گیرد.

شایان ذکر است که دو باب از کتاب، موسوم بر باب «الف» و باب «با» نیز با رسم‌الخط سیریلیک بر آن الحاق شده و در مقدمه آمده است که در فرصتی نزدیک نشر کامل این دانشنامه با رسم‌الخط سیریلیک نیز صورت خواهد گرفت. امید که چاپ فارسی این اثر نیز به زودی انجام پذیرد.

معرفی کتاب از دکتر نورعلی نورزاد

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کلید مقابل را فعال کنید

مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب
تهران، خیابان انقلاب اسلامی، بین خیابان ابوریحان و خیابان دانشگاه، شمارۀ 1182 (ساختمان فروردین)، طبقۀ دوم، واحد 8 ، روابط عمومی مؤسسه پژوهی میراث مکتوب؛ صندوق پستی: 569-13185
02166490612