به گزارش روابط عمومی مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب، امروز چهارشنبه، ۲۵ مردادماه ۱۴۰۲، نودمین محفل ماهانه و دوستانۀ مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب، موسوم به چهارشنبه‌های دیدار، در سالن کتابخانۀ این مؤسسه برگزار شد.
در بخشی از این مجلس بلرام شوکلا، رئیس بخش فرهنگی سفارت هند در ایران، سخن گفت و یکی از سروده‌هایش را، با مضمون علاقه به زبان و ادب فارسی، در جلسه خواند.
متن این شعر را در ادامه می‌خوانید:
ای که می پرسی چرا من فارسی را دوست دارم؟
در هجوم صد زبان من این یکی را دوست دارم؟
می‌رساند فارسی با من نشان‌های نیاکان
وارث خط و زبان پهلوی را دوست دارم
با زبان فارسی سررشتۀ هندی سرشته
هندی‌ام، هر تار و پود مادری را دوست دارم
فارسی را دوست دارم چون که استادِ ازل را
حالِ حافظ را و شورِ مولوی را دوست دارم
طالب شوریده‌جان را غالبِ پخته‌زبان را
در دلم بانگِ امیرِ خسروی را دوست دارم
آن‌که از اوجِ بیانش عرش را چون فرش سازد
پیر خلاق‌المعانی بیدلی را دوست دارم
جا شود رای برهمن هم به افکارِ حکیمی
در زبان فارسی، این دلبری را دوست دارم
فارسی با رنگ و طینت غیرتِ بت‌های چین است
هندوام، رشک بتان آذری را دوست دارم
طوطی گلزارِ رنگانگ هندم، زین عجب نیست
فارسی با طعمِ قند و شکری را دوست دارم
هند را سرهند را، افغانیان ایرانیان را
عطرِ روح‌انگیزِ این نیلوفری را دوست دارم
من چو گشتم سال‌ها غواص‌وار و برگرفتم
بعد از این، این دُرّ دریای دَری را دوست دارم
فارسی ما را به صد شور و تمنا دوست دارد
دوستان این است که من فارسی را دوست دارم
زبان فارسی زبان یک قوم نژاد ویک ملیت نیست بل زبان یک تمدن وزبان فرا مرزی است