کد خبر:4028
پ
sobalshe-m

رمزنگاری در نامه‌ها (برگرفته از صبح الأعشی فی صناعه الانشاء)

این مقاله ترجمه بخشی از کتاب صبح الاعشی فی صناعه الانشاء تالیف ابوالعباس احمد بن قلقشندی (۷۵۶ – ۸۲۱ ق) است، یعنی فصل هشتم از باب دوم مقاله چهارم با عنوان «فی اخفاء ما فی الکتب من السر»

میراث مکتوب – این مقاله ترجمه بخشی از کتاب صبح الاعشی فی صناعه الانشاء تالیف ابوالعباس احمد بن قلقشندی (۷۵۶ – ۸۲۱ ق) است، یعنی فصل هشتم از باب دوم مقاله چهارم با عنوان «فی اخفاء ما فی الکتب من السر».
موضوع این فصل رمزنگاری (تعمیه / ترجمه / ترجمان) و رمزگشایی روش در رمزنگاری وجود دارد: یکی استفاده از نوشت افزاری خاص، بدین معنی که نامه با ماده ای نوشته شود که در هنگام نگارش دیده نشود و به خواندن آن پس از به کار بستن ترفندی ممکن گردد و دیگر نوشتن به خط خاص. این دو روش دو گونه دارد: یکی نوشتن به خطی که در بین مردم متداول نباشد، مانند نوشتن به خط مغولی، عبری یا سریانی و دیگر نوشتن به خطی ابتکاری که نویسنده نامه خود آن را ابداع کرده باشد.
مولف چند روش نیز برای ساخت حروف جدید ذکر کرده است.
پس از قلقشندی به نقل از دُرَیهِم و ارائۀ دو نمونۀ کوتاه از او بیان اصول رمزگشایی پرداخته که این اصول شباهت بسیار با شیوه مونتر (munter) دانشمند دانمارکی، در خواندن خط اوستایی دارد.
آنچه در بالا مطالعه چکیده مقاله «رمزنگاری در نامه‌ها (برگرفته از صبح الأعشی فی صناعه الانشاء)» به ترجمه، تحقیق و تحشیه هادی عالم‌زاده است که در دفتر هجدهم مجله نامه بهارستان منتشر شده است.
ادامه مقاله را در فایل پایین بخوانید.

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کلید مقابل را فعال کنید

مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب
تهران، خیابان انقلاب اسلامی، بین خیابان ابوریحان و خیابان دانشگاه، شمارۀ 1182 (ساختمان فروردین)، طبقۀ دوم، واحد 8 ، روابط عمومی مؤسسه پژوهی میراث مکتوب؛ صندوق پستی: 569-13185
02166490612