«مقدمۀ شاهنامۀ ابومنصوری» (نگاشتۀ 346 محرم قمری) با تصحیح و تحقیق سید علی محمودی لاهیجانی از سوی مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب منتشر شد.

«مقدمۀ شاهنامۀ ابومنصوری» (نگاشتۀ محرم 346 ق) با تصحیح و تحقیق سید علی محمودی لاهیجانی از سوی مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب منتشر شد.

انتشارات دیجیتال «شنوبوک» از اجرای پروژه‌ای در حوزه پاسداشت میراث فرهنگی ایران خبر داد و گفت: نخستین‌بار، داستان‌های شاهنامه فردوس به زبان‌ و گویش‌های اقوام ایرانی، همچنین انگلیسی و عربی در قالب نسخه‌های صوتی و تصویری تولید خواهد شد.

پریسا سیمین‌مهر، نقال ایرانی: در شاهنامه، فردوسی بارها از کسانی مانند دهقانان، سروِ آزاد یا دانشوران نام می‌برد و می‌گوید که فلان داستان را از آنان شنیده است. حتی گاهی می‌گوید «چنین گفت بلبل»، که باز نشان از راوی شفاهی دارد.

اقتباس از ادبیات در آثار سینمایی و تئاتر نقش بسیار مهمی در تقویت هویت فرهنگی، غنای هنری و جذابیت آثار ایفا می‌کند. بخصوص تئاتر که هنری زنده و در ارتباط مستقیم و نفس به نفس با مخاطب است.

کیخسرو، یکی از شخصیت‌های کلیدی شاهنامه و اوستا است که در متون دوران اسلامی به عنوان فردی معنوی شناسایی می‌شود.

محمد رسولی: شاهنامه فردوسی ایرانی‌ترین کتاب در جهان است و بازخوانی علمی شاهنامه می‌تواند دریچه‌ای تازه به تاریخ، فلسفه و هویت ایرانی بگشاید.

چنان‌که متونِ ادبی فارسی و پژوهش‌های شاهنامه‌شناسان نشان می‌دهند، نامِ «کوروش» آن‌گونه که امروز انتظار می‌رود، در شاهنامه به ‌صورتِ صریح و مستقل حضور ندارد یا جایگاهِ برجسته‌ای نیافته است.

در حاشیه سیزدهمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب دوشنبه، نشست مشترک ادبی ایران و تاجیکستان با حضور استادان و ادیبان دو کشور برگزار شد. در این برنامه پنج سخنران از دو کشور به ارائه موضوعات ادبی پرداختند.

نشست علمی و گفتمان‌های هویت ملی در ایران با موضوع «شاهنامه» برگزار می‌شود.