ميراث مكتوب – این مقاله، به بررسی مصراعی از شاهنامه فردوسی اختصاص دارد و با ترجیحِ ضبط دستنویس کتابخانۀ ملی فلورانس، کهن ترین نسخۀ شاهنامه، نشان می‌دهد که سرمنشأ اختلاف نسخه هاي خطی و به تبعِ آن، چاپ هاي شاهنامه در مورد این مصراع، در معناي نهفته است.
اين واژه در معناي متناسب با اين كاربرد در فرهنگ‌هاي معروف فارسی ثبت و ضبط نشده اما در برخي گويش هاي خراسان و كرمان واژه‌های متداول و به معني «رام»، «فرمان بر» و دست‌آموز است.
مری در كليات شمس نيز در معنایی نزدیک به همين كاربرد ديده مي شود: «تو مري باشي و چاكر اندر اين حضرت به است».
متن کامل این مقاله را که در شماره 8 فرهنگ‌نویسی منتشر شده است بر روی فایل زیر بخوانید.
