1. حضرت مولانا درباره قرآن مى‌فرماید که قرآن داراى ظاهر و باطنى نهفته و چندلایه است؛ در مثنوى نیز، در پس ظاهر الفاظ، معانى والا و ارزشمندى نهفته است که شخص عاقل از ظاهر لفظ به معنا هدایت مى شود و 2. همچنان که در قرآن داستان ها و تمثیل ها براى عبرت آموزى بیان مى شود، در مثنوى نیز براى شرح و بسط
مفاهیم، داستان ها و حکایات آورده می شود تا هر کس بر حسب استعداد و به قدر فهم خود، از آن بهره گیرد.
از زمان تألیف این کتاب گرانبها تاکنون، مباحث و شروح بسیارى پیرامون آن به وجود آمده است که هر یک از زاویه اي خاص به آن نگاه کرده اند و بعضاً به حل دشوارى هایى که در راه
فهم مطالب نهانى آن بوده است، همت گماشته اند؛ یکى از این شروح، به قلم عارف وارسته «میر محمد نورالله احرارى دهلوى»
نگاشته شده است که در آن علاوه بر توجه به کتب و شروح متقدمین و نقد و بررسى آنها، به توضیح مشکلات بسیارى از ابیات پرداخته است.
در این مقاله به بررسى اجمالى محتواى نسخه خطى شرح مثنوى احرارى دهلوى پرداخته، خصایص دستورى و ارزش‌هاى ادبى و عوامل فکرى این اثر گرانبها، نقد و تحلیل شده است.
ادامه مقاله بررسی نسخه «شرح مثنوى معنوىِ از شاه میرمحمد نوراللهّ احرارى دهلوى» نوشته علی محمد پشت دار، حسن دشتی و مهناز جعفریه كه در شماره 21 پيام بهارستان منتشر شده است بر روی فايل زير بخوانيد.
