زبان بلخی یکی از زبان‌های ایرانی میانهٔ شرقی است که برای چندین سده در میان ساکنین مناطق شمالی افغانستان رواج داشته است

در این مقاله دو نمونه از ساخت‌های نحوی زند اوستا بررسی شده است

نخستین همایش بین المللی میراث مشترک ایران و هند با رویکرد تاریخ، ادبیات، هنر، علوم و فنون، ادیان، عرفان و فلسفه به کوشش مجمع ذخائر اسلامی و مؤسسه تاریخ علم و فرهنگ ۴مهر سال جاری (۲۶ سپتامبر ۲۰۱۳) برگزار می‌شود

راهنمای زبان بلخی به کوشش دکتر محمود جعفری دهقی از سوی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی منتشر می‌شود

زبان بلخی زبان رایج در سرزمین باستانی بلخ، در شمال افغانستان کنونی بود

مرکز دایرهالمعارف بزرگ اسلامی مدرسه تابستانی خود را با موضوع «هخامنشیان و بررسی تاریخ، فرهنگ و زبان آنان» برگزار می‌کند

خدایشان رحمت کناد، همه رفتگان از اهل علم را که با نوشته ها و گفته ها و کرده های خود، آیندگان را درس بودند مدرس. یکی از کارهای خوبی که می کردند این بود که جلسات و حلقات علمی و دوستانه تشکیل می دادند و تبادل نظر می کردند.

نشریه آینه میراث- دو فصلنامه ویژه کتاب شناسی، نقد کتاب و اطلاع رسانی در حوزه متون- دوره جدید، سال دهم، شماره اول، بهار و تابستان ۱۳۹۱ (پیاپی ۵۰)- دارای مجوز علمی- پژوهشی از وزارت علوم، تحقیقات و فناوری

کتاب ایرانیان در بابل هخامنشی، تألیف محمد ا.داندامایف با ترجمه محمود جعفری دهقی، عضو شورای عالی علمی و مدیر بخش ایران‌شناسی و زبانشناسی مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی منتشر شد.