ميراث مكتوب – در این مقاله دو نمونه از ساخت‌های نحوی زند اوستا بررسی شده است. نخست ساخت نحوی‌ایکه صفت مفعولی آینده مختوم به – iia – از اوستا به آن ترجمه شده و ظاهراً در آثار فارسی میانۀ زردشتی باقی نمانده و دربردارندۀ همان مفهوم صفت مفعولی آینده در اوستا است؛ سپس ساخت نحوی‌ای بررسی می‌گردد که افعال ساخته‌شده بر مادۀ تشدیدی بدان ترجمه می‌شوند و به آثار فارسی میانۀ زردشتی راه یافته است. مفهوم این ساخت نحوی مطابق با مفهوم مفعول مطلق تأکیدی در زبان عربی است.
متن كامل مقاله «بررسی دو ساخت نحوی در زند اوستا» محمود جعفری دهقی (عضو هیئت علمی دانشگاه تهران) و راشین مدنی (دانش‌آموختۀ دکتری فرهنگ و زبان‌های باستانی دانشگاه تهران را كه در شماره دوم مجله زبان و گويش هاي ايراني منتشر شده است بر روي فايل پايين بخوانيد.
متن كامل مقاله «بررسی دو ساخت نحوی در زند اوستا» محمود جعفری دهقی (عضو هیئت علمی دانشگاه تهران) و راشین مدنی (دانش‌آموختۀ دکتری فرهنگ و زبان‌های باستانی دانشگاه تهران را كه در شماره دوم مجله زبان و گويش هاي ايراني منتشر شده است بر روي فايل پايين بخوانيد.