در شاهنامه افکار عمومی، نزد هر سطحی از حاکمیت و وابسته ‌به هریک از سه نهاد قدرت، آشکارا واجد اهمیت است.

کیخسرو واپسین شخصیت مهم اساطیری اوستا و شاهنامه است و در شاهنامه در قالب الگوی شاه ـ پیامبر از همه شهریاران نیکو خصلت اساطیری ایران ممتاز می‌شود.

شاهنامه منبعی غنی‌ از داستان‌های حماسی که می‌تواند اثری الهام‌بخش برای اقتباس در تولید آثار سینمایی و نمایشی باشد.

”تاریخ ملى“ ایران به صورتى که در شاهنامه و تواریخ اسلامى مثل طبرى و ثعالبى دیده مى شود، از تاریخ پادشاهان ماد و هخامنشى خالى است.

از دیدگاه فردوسی، دانش از زمرۀ ارجمندترین ارزش‌‌ها و دانش جویی و دانش‌آموزی، از جملۀ شایسته‌ترین کارها محسوب می‌شود.

کتاب «رویکردهای تاریخ‌نگارانه فردوسی به تاریخ ساسانیان» که توسط پریسا بهادرپور به نگارش در آمده، از دوران خسرو انوشیروان تا یزدگرد سوم را شامل می‌شود.

«زن در شاهنامه» عنوان کتاب «جلال خالقی مطلق» است که با ترجمۀ مریم رضایی از زبان آلمانی به فارسی چاپ و منتشر شده است.

یک برگ از «شاهنامه قوام‌الدین حسن وزیر» متعلق به دوران «آل اینجو» که حدود یک قرن پیش از ایران دزدیده شده بود، در موزه هنر جهان رونمایی شد.

شمارۀ ۷۱ دوفصلنامۀ علمی «آینۀ میراث» (دوفصلنامۀ ویژۀ پژوهش‌های ادبی و متن‌شناختی؛ دورۀ ۲۰، شمارۀ دوم، پاییز و زمستان ۱۴۰۱) به صاحب‌امتیازی مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب منتشر شد.

شمارۀ ۷۱ دوفصلنامۀ علمی «آینۀ میراث» (دوفصلنامۀ ویژۀ پژوهش‌های ادبی و متن‌شناختی؛ دورۀ ۲۰، شمارۀ دوم، پاییز و زمستان ۱۴۰۱) به صاحب‌امتیازی مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب منتشر شد.