اینکه ادبا به سعدی عنوان هنری «افصح المتکلمین» داده‌­اند، به خاطر همین روانی سخن و فصاحت و بلاغت زبان وی است، نثر سعدی، نثری است به روانی نظم و نظم وی، نظمی به روانی نثر است.

میراث مکتوب- شیرازِ عصر سعدی، آن شهر شکوفا و زیبا که مقارن با همان روزگاران زیباییِ بازارها و باغ‌ها و آب‌هایش اعجاب ابن بطوطه (۷۰۳-۷۷۰ ﻫ.ق)، جهانگرد مغربی، را برانگیخته ...

کوروش کمالی سروستانی می‌گوید: سفرنامه‌نویسان با توجه به علاقه و دانش و مأموریت خود از منظرهای گوناگون به سعدی پرداخته‌اند.

اهمیت سعدی در تمام روزگاران قابل درک بوده است. قدما نیز به جایگاه والای او باور داشتند و بر امتیازات او واقف بودند.

در مراسم بزرگداشت سعدی، از «سعدی در سفرنامه‌ها»، «سعدی و رزم‌نامه»، «معرفت و محبت در نگاه سعدی و روزبهان»، «نگاه شاعرانه سعدی به مسئله جبر و اختیار»، «ناظر معتبر در حکایات سعدی» و «نگاه هستی‌شناختی به دوستی» سخن گفته شد.

کورش کمالی سروستانی معتقد است که «با خواندن اشعار سعدی خواننده احساس همدلی، صمیمیت و سادگی می‌کند و هنر سعدی آن بوده است که پیچیدگی‌های زبانی و بلاغی را به آسانی و روانی در آثارش ماندگار کرده است.»

سعدی شیرازی را می‌توان نه یک آرمان‌گرای مطلق بلکه واقع‌نگری آرمان‌گرا و سازنده دانست.

معاون فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: ما نیازمند خوانش آثار مفاخری همچون سعدی و اتصال به سرچشمه های حکمت هستیم.

اولین نشست حلقه «بچه‌های ایران آینده» با عنوان «گر تو سعدی شوی» به مناسبت روز بزرگداشت سعدی و نثر فارسی برگزار می‌شود.

سعدی با آگاهی درست از ظرفیت‌های زبان فارسی و با شناخت کامل از ویژگی‌ واژه‌ها به طبیعی‌ترین شیوه و در عین حال گونه‌های شعر فارسی را به آسان‌ترین شکل ممکن آفریده است.