ابن ندیم را می‌توان بنیان‌گذار کتاب‌شناسی نظام‌مند در جهان اسلام دانست. پیش از او، برخی نویسندگان آثار پراکنده‌ای درباره‌ تراجم و رجال نوشته بودند، اما هیچ‌کس به جامعیت و دقت او نرسیده بود. 

مجید جلیسه: یکی از مهمترین ویژگی‌های دکتر جعفری‌مذهب شمارش معکوس تاریخ بود. یعنی می‌گشت ببیند چقدر زمان از چه واقعه‌ای گذشته است. در این میان وقتی واقعه‌ای قرار بود به‌ عدد رندی برسد همان را بهانه می‌کرد تا برنامه‌هایی پیرامون آن صورت بگیرد.

کتاب «سیر مرثیه‌سرایی در ایران؛ از رودکی تا بهار» تألیف نصرالله امامی، عضو پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی، منتشر شد.

شمارۀ ۱۱۶-۱۱۷ «میراث شهاب»، فصلنامۀ تخصصی کتابشناسی و نسخه‌شناسی اسلامی، با مدیرمسئولی سید محمود مرعشی و سردبیری محمود طیار مراغی منتشر شد.

اصغر دادبه: حافظ در مقام شاعر شاعران و سخنگوی بزرگ فرهنگ ایران زمین، عصارۀ فرهنگ ایران را در کمتر از پانصد غزل بازگفته و نقش مؤثری در اعتلای این فرهنگ داشته است.

کتاب «زبور عجم» یکی از آثار مهم اقبال لاهوری است، که در آن از شعرای بسیاری استقبال کرده؛ اما یکی از درخشانترین استقبالهای اقبال، از غزل لسان الغیب حافظ شیرازی است.

کتاب «ما چگونه ما نشدیم؟» با عنوان فرعی نقد و بررسی فرضیه افول علم در ایران به کوشش امیرمحمد گمینی از سوی نشر کرگدن به بازار کتاب آمده است.

مرتضی رضوانفر: حافظ شاعری است که نفوذ کلام و اندیشه‌اش از مرزهای ایران فراتر رفته و بر شعر، اندیشه و هنر سرزمین‌های دوردست نیز تأثیرگذار بوده است.

سیدمحمد راستگو: یکی از رازهای ماندگاری و توجه گسترده مردم به «حافظ» سخنانی است که انسان در هر زمان و مکان می‌تواند آن را سخن خود، درد خود و مسئله خود حس کند.

حافظ به شیوه‌ای حرف می‌زند که همه بتوانند با او رابطه برقرار کنند. او با هوشیاری و به عمیق‌ترین وجه تحت‌تاثیر متدولوژی قرآن قرار دارد.