خواجه نصیرالدین طوسی (597 – 672 ق) از بزرگترین دانشمندان و فیلسوفان دورۀ اسلامی است و آثار و نگاشته های او از اثرگذارترین تألیفات در زمینه های علمی، فلسفی و کلامی به شمار می رود.

خطۀ پهناور خراسان بزرگ که از شرق استان تهران فعلی تا مرز چین گسترش داشته، سهم بسیار مهمی در تاریخ فکری و ادبی و عرفانی ایران زمین و بلکه همه جهان اسلام داشته است.

مؤلف این کتاب، میرزا محمد یوسف واله اصفهانی، برادر میرزا محمد طاهر وحید قزوینی و پسر میرزا حسین خان قزوینی است.

سام‌نامه از حماسه‌های فارسی است.

محمود میرزا قاجار (1214-1271 ق) از فرزندان ادیب و شاعر فتحعلى شاه قاجار است و از او آثار زیادى در زمینه تاریخ و ادبیات بر جاى مانده است.

صفى‌الدين عبدالمؤمن بن يوسف بن فاخر الأرموى البغدادى (درگذشته 693 ه. ق / 1294 م) از بزرگترين نظريه‌پردازان و موسيقى‌دانانِ شناخته شده در تاريخِ موسيقىِ ايران و اكثر سرزمينهاى اسلامى است.

سراج السّالكين برگزيده مثنوى معنوى مولانا جلال‌الدّين محمّد بلخى، عارف بلندآوازه سده هفتم، است.

معرفت فلاحت که به کوشش استاد ایرج افشار تصحیح شده، مختصری است درباره شناخت آنچه می‌تواند برای اهل کشاورزی مفید باشد.

كتاب حاضر بخش كهن اين منظومه است كه در بين منظومه‌هايى كه بعد از شاهنامه سروده شده‌اند، موفق‌تر بوده است به‌طورى كه از قديم بخشى از آن را وارد نسخه‌هايى از شاهنامه كرده‌اند.

این اثر قدیمى­ ترین و نخستین كتاب به زبان فارسى در مباحث مربوط به جواهر و فلزّات و ممزوجات (آلیاژ) و تلاویحات (مینا و آنچه رنگ آنها به آتش گردانیده می شود) است.