اکبر ایرانی، مدیرعامل مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب، در آستانه زادروز استاد ایرج افشار، در یادداشتی به ذکر خاطراتی از ایشان پرداخته است.

بخشی از یادداشت‌های استاد ایرج افشار، از کتاب «این دفتر بی‌معنی»؛ جایی که از آغاز سفرهایش می‌گوید: «سفر کردن به دلخواه را از سال 1325 پیشه کردم...».

 ساختار و الگوی تاریخ‌نگاری شاهنامه برگرفته از خدای‌نامه است و در سنجش و تفاوت میان تاریخ‌نویسی شاهنامه و تاریخ‌نویسی پیش از آن باید شاهنامه را نماد و نمونه‌ی برتر تاریخ‌نویسی ایرانی دانست.

تورج دریایی: یکی از ویژگی‌های مهم ایرج افشار یادداشت‌نویسی او بود و ما می‌توانستیم یافته‌های محلی، نوشته‌ها، کتیبه‌ها و… را در فضاهای بومی ایران ببینیم. برای من ایران‌شناسی یعنی شناخت ایران به همین گونه‌ای که ایرج افشار انجام می‌داد.

علی‌اشرف صادقی، پژوهشگر و زبان‌شناس، در بزرگداشتی که برای مولانا، جلال‌الدین همایی و بدیع‌الزمان فروزانفر برگزار شد از همایی و فروزانفر به‌عنوان قله‌های مطالعات مولاناشناسی یاد کرد.

ویلم فلور: گفت‌وگو با ایرج همیشه لذت‌بخش بود، نه فقط به‌خاطر اینکه منبعی از اطلاعات و خرد بود، بلکه چون شوخ‌طبعی خاصی داشت و طنزش بسیار خشک و ظریف بود. آخرین بار در سال ۲۰۱۰ او را دیدم.

میبدی در دوره‌ای قلم می‌زد که اندیشمندان آن را دورۀ رشد و شکوفایی زبان و ادبیّات فارسی می‌دانند، عصری که نثر و نوشتار به پختگی و کمال رسید و بسیاری از نویسندگان خوب و توانای زبان فارسی در این هنگام پای به عرصه نهادند.

صالحی امیری: ثبت‌ جهانی [مثنوی] مولانا اقدامی مشترک و فرهنگی است. نه ما این شخصیت را به کشوری بخشیده‌ایم و نه کشوری آن را به ما بخشیده است.

صدمین سالروز تولد استاد ایرج افشار، پژوهشگر نامدار، نسخه‌شناس و پدر کتاب‌شناسی ایران، با حضور ده‌ها ایران‌شناس و پژوهشگر حوزه فرهنگ و ادبیات در یزد گرامی داشته می‌شود.

جلد ششم از مجموعه راهنمای نسخه های خطی کتابخانه بزرگ حضرت آیت الله العظمی مرعشی نجفی چاپ و منتشر شد.