ميراث مكتوب – «پژوهشي در اشعار عِمادي شهرياري» عنوان مقاله ای از سهیل یاری گل دره است که در شمارۀ 192 کتاب ماه ادبیات منتشر شده است.
به يقين مي توان ادّعا كرد كه امروزه بسياري از متون ادبي ما علي رغم اينكه كارهاي فراواني در راه ارائۀ متني مصَحَّح از آنها شده است، باز هم بايد از نو به ياري نسخه هاي نويافتۀ آن متون، و نيز بهره گيري از جُنگ ها و سفينه ها و تذكره ها و ديگر منابع، دست به تصحيح آنها يازيد؛ از جملۀ آن متون، ديوان اشعار عمادي شهرياري يا غزنوي است، كه از بد حادثه با توجه به دلايل و قرايني استوار، چنان مي نمايد كه تمام اشعار آن شاعر و نيز نسخه اي كهن از سروده هاي وي برجاي نمانده باشد، امّا به ياري جُنگ ها و ديگر متونِ واسطه اي و برخي تذكره ها به يافته هاي گوناگوني در زمينۀ تصحيح اشعار و ابيات نويافته و… عمادي مي رسيم كه خود حاكي از لزوم تصحيح مجددي از ديوان وي است.
به يقين مي توان ادّعا كرد كه امروزه بسياري از متون ادبي ما علي رغم اينكه كارهاي فراواني در راه ارائۀ متني مصَحَّح از آنها شده است، باز هم بايد از نو به ياري نسخه هاي نويافتۀ آن متون، و نيز بهره گيري از جُنگ ها و سفينه ها و تذكره ها و ديگر منابع، دست به تصحيح آنها يازيد؛ از جملۀ آن متون، ديوان اشعار عمادي شهرياري يا غزنوي است، كه از بد حادثه با توجه به دلايل و قرايني استوار، چنان مي نمايد كه تمام اشعار آن شاعر و نيز نسخه اي كهن از سروده هاي وي برجاي نمانده باشد، امّا به ياري جُنگ ها و ديگر متونِ واسطه اي و برخي تذكره ها به يافته هاي گوناگوني در زمينۀ تصحيح اشعار و ابيات نويافته و… عمادي مي رسيم كه خود حاكي از لزوم تصحيح مجددي از ديوان وي است.
در اين مقاله با توجه به دلايل فراوان نشان داده ايم كه مي بايست اشعار اين شاعر بزرگ را با كمك منابع متعدد بار ديگر تصحيح كرد.
ادامه اين مقاله را بر روي فايل پايين مطالعه كنيد.