میراث مکتوب- به مناسبت روز اسناد ملی و میراث مکتوب (۱۹ اردیبهشت‌ماه) منوچهر صدوقی سها، پژوهشگر برجسته فلسفه و عرفان اسلامی و از اساتید مدرسه عالی و دانشگاه شهید مطهری (ره)، در گفتاری در خصوص فعالیت‌های مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب سخن گفته است.
وی در این گفتار اظهار کرد: میراث مکتوب بحمدلله موفق شده است که خیلی از متون ممتاز ما را چاپ کند. این واقعا اقدام شایسته و مبارکی است. ما بالاخره دست مان در کار است و می دانیم متونی را که مؤسسۀ میراث مکتوب چاپ کرده شاید کمتر ناشری حاضر بشود چاپ کند. در عین حال که چاپ این قبیل متون کمال ضرورت را دارد اما متأسفانه و مخصوصا به دلایل اقتصادی، ناشر برای این قبیل متون پیدا نمی شود. این است که چاپ این متون از سوی مؤسسۀ میراث مکتوب اتفاق بسیار مبارکی است.
انصافا، بدون مجامله و ظاهرسازی، بر مبنای واقع، این مرکز به فرهنگ ایران و اسلام بالمعنی الاعم در خیلی از زمینه‌ها واقعا خدمات مهمی کرده است. ما مثلا می بینیم که متونی که میراث چاپ می کند قرآنی هست، فلسفی هست، منطقی هست، تاریخی هست، و یک جامعیتی دارد به هر حال. خود این اتفاق خیلی مبارکی است و خیلی مهم است و موجب تشکر است و خوشحالی برای اشخاصی که داخل این قبیل امور هستند. من نمی توانم داخل جزئیات بشوم چون یک دریای ناپیدا کرانی است. دو تا تفسیر چاپ می کنند که اگر آدم بخواهد آنها را معرفی کند ممکن است یک ترم درس باشد. مجملا در حد فهرست‌نگاری می‌شود گفت که وظیفه اهل علم این مملکت امروز این است که، به اصطلاح خودمانی، دعا کنند برای بقای این مرکز و گسترش فعالیت های آن.
این یک طرف قضیه است و یک طرف دیگر هم این است که این مرکز بحمدلله توانسته مرکزی باشد، ولو به نحو جزیی و نه کلی، برای ملاقات دوستان. همین جلسه آبگوشتیه (در چهارشنبه‌های آخر هر ماه) واقعا جلسه خوبی است. دوستان می آیند همدیگر را می بینند و می گویند و می خندند، از فعالیت های همدیگر مطلع می شوند، تجدید دیداری می کنند و این هم اتفاق خیلی خوبی است.
من حیث المجموع به گمان بنده میراث مکتوب یک مؤسسه مبارک، میمون و شایسته است. نمی خواهم بگویم هر کاری کرده در حد نصاب است. چنین اتفاقی هیچ جا نمی افتد. هر کاری بالاخره محاسنی دارد و نواقصی دارد؛ یک خوبی هایی دارد و یک بدیهایی. کاری که فقط خیر باشد فقط از آن خداست و اولیای الهی. بشر کارش بالاخره هم کمال دارد و هم نقص. من اگر بخواهم حکمیت کنم با قاطعیت می گویم و اصلا حکم قضایی صادر می کنم که محسنات آثاری که مرکز چاپ کرده است یقینا خیلی بیشتر از نواقص احتمالی آن است. این خودش یک مسئله مهم است. ما کتابهایی می بینیم با سلام و صلوات و داد و بیداد منتشر می شود و وقتی می خوانیم با چیز خاصی مواجه نمی شویم. اما این متون این طوری نیست. واقعا متون مهمی است؛ عرض می کنم با حفظ نواقصی که همه جا هست.
در مجموع تا جایی که من می دانم، حالا ممکن است دوستان نظر دیگری داشته باشند، فعالیت مرکز میراث مکتوب در دو مقوله قابل تقسیم است یکی کارهای علمی آن است و یکی هم کارهای جانبی است. همین جمع کردن رفقا و دیدارها و اطلاع از احوال هر دو کار بسیار خوبی است. من امیدوارم سالیان سال این مرکز باقی بماند و همه همکارانش هم سالم و صحیح باشند و خدماتشان را ادامه بدهند و جنبه دوم را یک مقدار بیشتر تقویت کنند. جلسات انس و الفت محدود به آبگوشتیات نباشد. اینجا یک حسنی هم دارد که به هر حال حسن ممتازی است و آن موقعیت جغرافیایی اینجاست که از یک طرف جلوی دانشگاه است و از یک طرف میان کتابفروشی هاست و از طرف دیگر مرکز شهر است و همه دسترسی دارند. اهل علم می توانند اینجا را به عنوان پاتوقی برای خودشان تلقی کنند و چقدر خوب است که اقلا هفته ای یک روز اینجا دور هم جمع شوند.