میراث مکتوب- به گواهی كارنامۀ بلندبالایی که در جهت احیای مواریث فرهنگی در طول این سالیان، از موسسۀ پژوهشی میراث مکتوب می‌توان دید که خود بیانگرِ نشرِ بسیاری از آثار فاخر و شایستۀ تحقیق و تصحیح بوده است، باید اذعان داشت این مؤسسه به تنهایی توانسته، بارِ سنگینی از مسئولیّت ملی و فرهنگی خود را بر دوش گیرد و در انجامِ آن به نیکی سر بلند کند. کاری که چند موسسۀ وابسته و دولتی، با چندین برابر بودجۀ بادآورده، از عهدۀ آن بیرون نخواهند آمد!
چون مشتریانِ کارِ تراثی، اهل فرهنگ‌اند و آنان نیز بضاعت کافی برای نشر یا سرمایه‌گذاری‌های سنگین (که با وضعیت نامطلوب اقتصادی، هر سال وخیم‌تر می‌شود) را ندارند، این عرصۀ هویّت‌سازِ فرهنگی به حامیان جدّی و پُرتوانی نیازمند است تا در کنار مدیرانی همچون دکتر اکبر ایرانی، افزون بر همّت مردانه و نگاهی غیرتمندانه به مسئلۀ هویّت ملی، در مرزهای اندیشه و ادب و هنر ایرانی فرهنگبانی کنند.
اکبر ایرانی علاوه بر خوش‌محضریّ که خود رهینِ خوشه‌چینی از محضر بزرگ استادانِ حوزۀ فرهنگ است، از دانش و درایت لازم برای درکِ اهمّ و مهمّ در پیشبرد آثار شایستۀ پژوهش برخوردار است و این نکته را عموم همنشینان او دریافته‌اند. در سفری که سالیان پیش در معیّت ایشان و چند استاد دیگر، برای تدریسِ شیوه‌های تصحیح نسخ خطی و نسخه‌پژوهی به دهلی رفته بودیم، مجالی پیش آمد تا ایشان را با برخی رجال و رایزنان فرهنگیِ همیشه در نوبتِ خدمت! مقایسه کنم؛ چقدر جای تأسّف است که هنوز نوبت به شایسته‌سالاری نرسیده است!
محمدرضا موحدی
دانشیار ادبیات فارسی دانشگاه قم