ميراث مكتوب – جلال الدین محمد بن سعدالدین اسعد دوانی (830 – 908 ق) حکیم و فیلسوف بزرگ قرن نهم و اوایل قرن دهم هجری است. او از بزرگ ترین حکیمان ایران و معروف ترین دانشمند ميراث مكتوب – قرن نهم هجری به شمار می رفته و چون آخرین کسی است از بزرگان علمای این کشور که جامع همۀ علوم زمان خود بوده، شهرت و امتیاز خاص دارد (نفیسی، 1363: 1/ 265).
وی در کتب تراجم شیعه و سنی اغلب «علامه» خوانده می شود و در برخی از حواشی و متون کتب منطق هم «فاضل» نامیده شده، ولی در تذکره ها و بین مردم بیشتر به لقب «جلال الدین» اشتهار یافته است.
متن كامل اين مقاله نوشته عبدالرسول فروتن را كه در شماره 84 (پياپي 198) كتاب ماه ادبيات به چاپ رسيده است را در فايل زير بخوانيد.