میراث مکتوب – تریاق اعظم از جمله متون مفید پزشکی اثر عبدالکریم بن عبدالغنی طبیب گیلانی از اطبای دانشمند قرن سیزهم هجری قمری است.
مولف این کتاب را در زهرها و ادویه سمیه و عوارض و روش علاج آنها نگاشته است و در آن از منابع مختلفی چون قانون، مسیح دمشقی، منهاج، اختیارات بدیعی، کامل الصناعه، مغنی، مرشد، حاوی صغیر، جالینوس و … استفاده کرده است.
در فهرست نسخ خطی دو نسخه خطی از این کتاب در جهان معرفی شده است که عکس هر دو نسخه در هنگام تصحیح در اختیار مصحح بوده است:
نسخۀ خطی شماره 496 کتابخانه مجلس به خط نستعلیق است و در 109 برگ 17 سطری نوشته شده است. کاتب این نسخه مشخص نیست.
نسخ خطی شماره 7154 کتابخانه آیت اله مرعشی در قم که خط آن نستعلیق است. و در 120 برگ 15 سطری نگاشته شده است. کاتب آن عبدالحسین اصفهانی است که به دستور میرزا ابوالحسن طبیب اصفهانی در 1250 در مدرسه سید در بروجرد آن را کتابت کرده است.
تریاق اعظم در ادویه سمیه و عوارض و علاج آنها نوشته عبدالکریم بن عبدالغنی طبیب گیلانی را میرهاشم محدث تصحیح کرده و انتشارات سفیراردهال در تهران در سال 1394 و در 290 صفحه آن را منتشر نموده.
منبع: بساتین