در دو سال گذشته کتاب‌های متنوع و بسیاری درباره شاهنامه و فردوسی منتشر شده که تأییدی است بر زنده بودن این اثر کهن و گران قدر فارسی.

شاهرخ مسکوب: با وجود پراکندگی سیاسی در واحدهای جغرافیایی متعدد و فرمانروایی عرب، ایرانی و ترک، ما هویت ملی (ایرانیت) خودمان را از برکت زبان و در جان پناه زبان فارسی نگه داشتیم.

محمد رسولی، نویسنده کتاب«ناسوخ» گفت: این کتاب که با تکیه بر شاهنامه نوشته شده تاریخی و فلسفی است و نگاهی نیز به مسائل زمان دارد.

هفتصد و بیست و سومین شب از سلسله شب‌های بخارا به گرامی‌داشت یاد و خاطره زنده‌یاد دکتر ابوالفضل خطیبی اختصاص یافته است.

قائم‌مقام وزیر و معاون میراث‌فرهنگی کشور با اشاره به مقارن شدن ۱۴۰۳ با هزار و صدمین سال ولادت سراینده «شاهنامه»، از برگزاری ویژه‌برنامه‌هایی به همین مناسبت خبر داد.

میرجلال‌الدین کزازی از دیدگاهش به اهدای شاهنامه به خانواده‌های تاجیک گفت و به ارزیابی جایگاه شاهنامه در میان ایرانیان پرداخت.

محمد رسولی پژوهشگر شاهنامه در نظریه‌ای خاص درباره این اثر برجسته، مدعی است که همه شاهنامه روایت واقعی از تاریخ است.

شاهنامه برای مردمانی که در مجموعه تمدن ایران بزرگ زندگی می‌کردند، یک متن هویتی بوده و کارکرد هویتی داشته است

وزیر فرهنگ وارشاد اسلامی، ضمن تشکر از رئیس‌جمهور تاجیکستان برای توزیع شاهنامه در این کشور، از تدارک برگزاری پویش‌های شاهنامه‌خوانی در کشور خبر داد.

اسماعیل شفق: فردوسی، روایت‌کننده روزگاران چند هزار ساله باستانی است و بر همین اصل لازم دیده بود تا زبان کهنه‌تری را برای روایت خود برگزیند.