دیرینگی تاریخ پزشکی ایران به حدود ده هزار سال قبل می رسد. این مکتب در توسعۀ مکاتب دیگر پزشکی نقش قابل توجهی داشته، هرچند پس از رشد آن مکاتب، خود نیز از آنها بی بهره نبوده است.
عبدالقادر مراغی، ملقب به «حافظ»، «گوینده»، و «نظام الدین»، و مشهور به «ابن غیبی»، موسیقی دان بزرگ ایرانی بوده که در سال ۷۶۸ ق در شهر مراغه به دنیا آمد.