استاد احمد سمیعی گیلانی در هر نوشته و سخنی، سراغ اندیشه‌های «نامقلد و متحول» را می‌گرفت و در آن باب می‌اندیشید تا بر آن وقوف یابد. او همیشه، زائر داننده اندیشه‌ها بود.

با گذشت دو دهه از انتشار نخستین نسخۀ «دستور خط فارسی»؛ فرهنگستان زبان و ادب فارسی ویراست جدید این را منتشر کرد.

نشست «تأملی در تتبعات مونتنی» به مناسبت چهلمین روز درگذشت احمد سمیعی گیلانی برگزار می‌شود.

شماری از نویسندگان یکی، دو سدۀ اخیر بر این نکته تأکید کرده‌اند که در نویسندگی هرچه دارند، از سعدی است.

احمد سمیعی گیلانی را ادیب، استاد ویرایش و مترجم متبحر می‌خوانند و از زندگیِ سیاسی او کمتر سخن رفته است، اما او خودش را از سیاست دور نمی‌دانست.

هر آغازی پایانی و، هر فرازی فرودی و، هر زندگی مرگی را در پی دارد؛ مهم زندگی و مرگ نیست، که چگونه زیستن و چگونه ماندن و چگونه رفتن است و آنچه از شخص باقی می‌ماند.

مدیرعامل مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب، در پی درگذشت استاد احمد سمیعی گیلانی، در پیامی درگذشت ایشان را تسلیت گفت.

احمد سمیعی گیلانی از نسلی بود که با تعهد و پشتکار بسیار در غنی‌ساختن فرهنگ و ادبیات معاصر ایران نقش بسزایی داشتند.

احمد سمیعی را «پدر ویراستاری نوین ایران» دانسته‌اند، اما فعالیت‌های او را تنها نمی‌توان محدود به حوزه ویراستاری دانست.

کتاب «گوهرنشان ادب» مصاحبه تاریخ شفاهی با احمد سمیعی (گیلانی)» به کوشش پیمانه صالحی، در انتشارات کتابخانه ملی منتشر شده است.