محمود میرزا قاجار (1214-1271 ق) از فرزندان ادیب و شاعر فتحعلى شاه قاجار است و از او آثار زیادى در زمینه تاریخ و ادبیات بر جاى مانده است.

صفى‌الدين عبدالمؤمن بن يوسف بن فاخر الأرموى البغدادى (درگذشته 693 ه. ق / 1294 م) از بزرگترين نظريه‌پردازان و موسيقى‌دانانِ شناخته شده در تاريخِ موسيقىِ ايران و اكثر سرزمينهاى اسلامى است.

سراج السّالكين برگزيده مثنوى معنوى مولانا جلال‌الدّين محمّد بلخى، عارف بلندآوازه سده هفتم، است.

معرفت فلاحت که به کوشش استاد ایرج افشار تصحیح شده، مختصری است درباره شناخت آنچه می‌تواند برای اهل کشاورزی مفید باشد.

كتاب حاضر بخش كهن اين منظومه است كه در بين منظومه‌هايى كه بعد از شاهنامه سروده شده‌اند، موفق‌تر بوده است به‌طورى كه از قديم بخشى از آن را وارد نسخه‌هايى از شاهنامه كرده‌اند.

این اثر قدیمى­ ترین و نخستین كتاب به زبان فارسى در مباحث مربوط به جواهر و فلزّات و ممزوجات (آلیاژ) و تلاویحات (مینا و آنچه رنگ آنها به آتش گردانیده می شود) است.

مطالعات اولیۀ نگارنده (ارائه شده در چند مقاله از 1386) نشان‌دهندۀ ارزش و اهمیت گزارش شاهنامه دربارۀ پادشاهی خسروانوشیروان بود.

امروزه همۀ ما خطبۀ قاصعه را با آنچه سيد رضی در نهج البلاغه نقل کرده می‌شناسيم.

حمزۀ فنصورى، به احتمال قوى اولين كسى است كه مبانى تصوف را در جهان مالايى ترويج كرد و از اين رو وى را پدر ادبيات عرفانى جهان مالايى مى‌دانند.

متن حاضر فهرستی از نام ها و اصطلاحات در موسیقی ایرانی است که در هفت دستگاه و یک خاتمه مرتب شده اند.