اصغر دادبه: حافظ در مقام شاعر شاعران و سخنگوی بزرگ فرهنگ ایران زمین، عصارۀ فرهنگ ایران را در کمتر از پانصد غزل بازگفته و نقش مؤثری در اعتلای این فرهنگ داشته است.

کتاب «زبور عجم» یکی از آثار مهم اقبال لاهوری است، که در آن از شعرای بسیاری استقبال کرده؛ اما یکی از درخشانترین استقبالهای اقبال، از غزل لسان الغیب حافظ شیرازی است.

کتاب «ما چگونه ما نشدیم؟» با عنوان فرعی نقد و بررسی فرضیه افول علم در ایران به کوشش امیرمحمد گمینی از سوی نشر کرگدن به بازار کتاب آمده است.

مرتضی رضوانفر: حافظ شاعری است که نفوذ کلام و اندیشه‌اش از مرزهای ایران فراتر رفته و بر شعر، اندیشه و هنر سرزمین‌های دوردست نیز تأثیرگذار بوده است.

سیدمحمد راستگو: یکی از رازهای ماندگاری و توجه گسترده مردم به «حافظ» سخنانی است که انسان در هر زمان و مکان می‌تواند آن را سخن خود، درد خود و مسئله خود حس کند.

حافظ به شیوه‌ای حرف می‌زند که همه بتوانند با او رابطه برقرار کنند. او با هوشیاری و به عمیق‌ترین وجه تحت‌تاثیر متدولوژی قرآن قرار دارد.

حافظ همان‌طور که در ذهن ایرانیان ریشه دوانده، در تمام بخش‌های زندگی آن‌ها هم نمایان شده است، جدای از کتاب‌هایی که در حوزه حافظ‌شناسی نوشته شده است، در کوچه و خیابان، آثار تجسمی و هنری مربوط به حافظ خودنمایی می‌کند.

۱۹ مهر ماه تولد ۸۶ سالگی استاد محمدرضا شفیعی‌ کدکنی آموزگار بزرگ و معاصر ادب، اخلاق و عرفان است.

علاقه به حافظ محدود به مرزهای ایران نیست، حتی محدود به فارسی‌زبانان نیست و چه بسیار افرادی که با علاقه به شعر حافظ شروع به آموختن فارسی کردند.

در پیام علی اکبر صالحی، رئیس بنیاد ایران‌َ‌شناسی، به مناسبت روز بزرگداشت حافظ تاکید شده است: حافظ خود تجسم روح ایران و ایرانی است؛ روحی که در گذار میان عقل و عشق، عرفان و خرد، حقیقت و زیبایی، معنا می‌یابد.