روشن است که انتقال میراث علمی و فرهنگی از نسلی به نسل دیگر در جوامع امروزی عمدتاً از طریق آثار مکتوب صورت می گیرد.

ریاض الادویه یکی از آثار مهم و ارزندۀ طبی دورۀ صفویه است که در شبه قاره به زبان فارسی نوشته شده و علیرغم آثار طبی دیگر یوسفی، که به شعر یا تلفیقی از شعر و نثر است، صرفاً به نثر است.

از زندگی عباس ناسخ ترک اطلاع چندانی در دست نیست. همینقدر می دانیم که در قرن یازدهم می زیسته است.

وجیهه پناهی، یازده کتاب از فرهنگ نامه های عربی به فارسی را انتخاب و اصطلاحات و واژگان پزشکی را از آن کتاب ها استخراج نموده است.

مرکز پژوهشی میراث مکتوب، چاپ سوم کتاب راهنمای تصحیح متون نوشته جویا جهانبخش را منتشر کرد.

پانزدهمین سالگرد تاسیس پژوهشکده تاریخ علم دانشگاه تهران وابسته به دانشکده الهیات و معارف اسلامی، برگزار می شود.

نامه‌های ناموران (گزیده‌ای از نامه‌های رجال دینی و علمی به حضرت آیت الله العظمی علّامه سیّدشهاب‌الدین مرعشی نجفی)؛ به اهتمام سیّدمحمود مرعشی نجفی، منتشر شد.

منهج‌الفصاحه فی شرح نهج‌البلاغه (گزاره فارسی نهج‌البلاغه)؛ کمال الدّین حسین بن شرف‌الدّینی عبدالحق الهی اردبیلی؛ تحقیق و تصحیح الهه روحی دل؛ ویرایش و نظارت علمی عبدالله غفرانی؛ منتشر شد.

پزشکی به روایت کتاب سوم دینکرد/ متن فارسی میانه، آوانوشت، ترجمه، توضیحات و واژه نامه نرجس بانو صبوری؛ پیشگفتار ژاله آموزگار؛ زیر نظر سیدکاظم موسوی بجنوردی و با مدیریت و ویراستاری حسن رضائی باغ بیدی؛ در قطع وزیری منتشر شد.

واژه «شناسنامه» برای همه ما نامی آشناست؛ واژه‌ای که بیش از هر چیز هویت ما را برایمان نمایان می‌کند.