شخصیت های روایت شاهنامه بسیارند و هر یک به داشتن تشخصی ویژه شهرت یافته‌اند.

دیوان اشعار معین‌الدین فراهی مشهور به ملامسکین که در این کتاب گردآوری و تصحیح شده، بعد از تحمیدیه، دربردارندۀ 184 غزل، 31 مثنوی، 52 قطعه و 66 رباعی است.

این کتاب، یک دورۀ کامل فقه شیعی، بر اساس شرایع الاسلام نوشته محقق حلی است، اثری بسیار منظّم، باب بندی شده، و مطابق نیازهای عمومی فقهی جامعه.

شاهنامۀ فردوسی از جمله کتابهایی است که مورد توجّه نگارگران بوده و در دوره های مختلف به تصویر کشیده و نسخه برداری شده است. نگاره های این نسخه ها، با هم تفاوتهایی دارند.

خاقانی شاعری است که به رغم نگارش شروح متعدد بر اشعارش هنوز ناگفته‌های فراوانی درباره‌ی قصاید او می‌توان گفت.

فصلنامۀ نقد کتاب تاریخ سال دوم، شمارۀ 6 و 7، تابستان و پاییز 1394 به صاحب امتیازی مؤسسۀ خانۀ کتاب منتشر شد.

منظومۀ غنایی فیروز و نسرین سرودۀ نیاز شیرازی با مقدمه و تصحیح دکتر احمدرضا یلمه ها منتشر شد.

انجمن آثار و مفاخر فرهنگی مفتخر است که مراسم بزرگداشت بانوی فاضل و توانا دکتر امیربانو کریمی را در محل انجمن برگزار کند.

جایزۀ دکتر فتح‌الله مجتبایی هر ساله در دی ماه به بهترین پایان‌نامه‌ی دوره‌ی دکتری در زمینه‌های «ادیان و عرفان» و «زبان و ادبیات فارسی» با هدف ارتقاء علمی و تشویق دانشجویان دورۀ دکتری در رشته‌های مذکور اهدا می‌شود.

این کتاب شامل ۷۰ قصه به روایت ۴۵ راوی سیرجانی است که «پرفسور اولریش مارزلف» آلمانی رئیس انجمن جهانی قصه‌های عامیانه، بر آن مقدمه نوشته است.