میراث مکتوب – ادبیات عامیانۀ ایران، علاوه بر ابعاد ادبی و هنری، منبعی عظیم و سرشار از اطلاعات دست اول مردمشناختی است و خوانندگان و پژوهشگران را با جنبه‌های گوناگون زندگی زمانۀ خلق اثر، چون باورها، خرافات، ارزشها و ضد ارزشها، طبقات گوناگون جامعه، مشاغل، نظام اداری و اجتماعی، اصول اخلاقی، و… آشنا می‌کند.
اسکندرنامه‌های منثور نیز از این دسته آثارند. در ایران اسکندرنامه‌های فراوانی به نثر و نظم، از اواخر سدۀ چهارم قمری تا عهد صفوی پدید آمده است.
اسکندرنامه‌های منثور نیز از این دسته آثارند. در ایران اسکندرنامه‌های فراوانی به نثر و نظم، از اواخر سدۀ چهارم قمری تا عهد صفوی پدید آمده است.
این مقاله مستخرج از طرح پژوهشی نویسندگان با عنوان «مطالعه در افسانه‌های پهلوانی» است که در مرکز تحقیقات دانشگاه تربیت مدرس در حال اجراست و به معرفی اجمالی کتاب اسکندر و عیاران نوشتۀ مولانا منوچهرخان حکیم (مربوط به عهد صفوی) می‌پردازد و به تفصیل، اطلاعات مردمشناختی آن را دسته‌بندی و تحلیل می کند.
متن کامل مقاله «جنبه‌های مردمشناختی داستان اسکندرنامه نقالی» نوشته دکتر حسن ذوالفقاری، دکتر بهادر باقری و ندا حیدرپور که در شماره بیست و سوم فصلنامه ادب‌پژوهی منتشر شده است بر روی فایل پایین بخوانید.