میراث مکتوب- مراسم گرامیداشت زنده‌یاد علی رفیعی علامرودشتی (۲ اردیبهشت ۱۳۳۰ – ۵ تیر ۱۴۰۲)، کتاب‌شناس و پژوهشگر متون شیعی، روز چهارشنبه ۱۴ تیر ۱۴۰۲ در مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب و با همکاری سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران و مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی برگزار شد.
در ابتدای این مراسم پس از پخش آیاتی از قرآن کریم، دکتر اکبر ایرانی، مدیرعامل مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب، ضمن عرض تسلیت درگذشت زنده‌یاد رفیعی به خانواده ایشان و جامعه علمی کشور، به آشنایی نزدیک ۲۵ ساله خود با ایشان اشاره کرد و گفت: ما در اینجا برای ادای احترام به ساحت یکی از خادمان فرهنگ، الگوی صبر و مقاومت در برابر سختی ها و بلایا و بیماری، جناب استاد علی رفیعی علامرودشتی گرد آمده‌ایم و یاد این عزیز را گرامی می‌داریم.
دکتر ایرانی در بخش دیگری از نشست نیز به مرور سالشمار زندگی مرحوم رفیعی پرداخت و از دوران تحصیلات ایشان در شیراز، نجف و قم، دوره فعالیت‌های انقلاب در علامرودشت، مهاجرت به تهران پس از انقلاب و تدریس در دبیرستان‌ها، و سپس همکاری با بنیاد دائره المعارف اسلامی، مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی، دائره المعارف تشیع، همکاری با مؤسسات علمی در قم به ویژه کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی یاد کرد.
در ادامه علی میرانصاری، از دوستان نزدیک زنده‌یاد رفیعی، سخن گفت و ضمن تشکر از دکتر ایرانی برای شرکت در مراسم تشییع مرحوم رفیعی در علامرودشت و مدیریت آن مراسم و همچنین برگزاری مراسم گرامیداشت در مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب، گفت: میراث مکتوب در واقع خانۀ یک نسل از محققان ایرانی است که بعد از انقلاب برآمدند و کارهایی که اینجا چاپ شده شاهد این سخن است و علی رفیعی هم یکی از افرادی بود که ارتباط نزدیکی هم با این مؤسسه و هم با دکتر ایرانی داشت.
وی سپس از نحوه آشنایی و همکاری خود با علی رفیعی و جایگاه علمی وی سخن گفت و از ویژگی‌هایی همچون صاحب دانش بودن، خودساختگی علمی، تسلط بر زبان عربی و منابع فرهنگ ایران و اسلام به عنوان ویژگی‌هایی که موجب توفیق زنده‌یاد رفیعی علامرودشتی شد، یاد کرد و او را یک دائره المعارف نویس خواند.
در بخش بعدی این مراسم نیز سیدصادق سجادی از فعالیت‌ها و تلاش‌های مؤثر و ماندگار مرحوم رفیعی در مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی سخن گفت و او را استاد و معلمی برای همه کسانی که بعد از او به این مرکز وارد شدند توصیف کرد.
وی همچنین با اشاره به سجایای اخلاقی زنده‌یاد رفیعی گفت: ایشان هیچگاه شکایتی از کسی نداشت و دربارۀ شخصی بدگویی نمی‌کرد و همچنین با این که کارهای مختلف و متعددی انجام می‌داد اهل ادعا نبود و آرام‌ترین و ساکت‌ترین محقق با این همه فضل و فعالیت بود که من دیدم.
در ادامه بخشی از سخنرانی زنده‌یاد علی رفیعی علامرودشتی در چهل و پنجمین نشست تخصصی مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب با عنوان «نقد و بررسی کتاب المختصر من کتاب السیاق لتاریخ نیشابور» که در تاریخ ۲۶ تیرماه ۱۳۸۵ برگزار شده بود، پخش شد.
سخنران بعدی نشست محمدرضا موحدی بود که ضمن اشاره به سابقۀ تحصیلات حوزوی مرحوم رفیعی، به ذکر خاطره‌ای از حضور ایشان در مجلسی در محضر آیت‌الله مرعشی نجفی و حمایت و تأیید جایگاه علمی ایشان از زنده‌یاد رفیعی پرداخت.
وی سپس از نثر و نوشتار زنده‌یاد رفیعی تجلیل کرد که با وجود دانش‌آموختگی در حوزه‌های نجف و قم، با نثرهای روزآمد آشنا بود و همین امر موجب شده بود نثری شیوا داشته باشد.
وی رفیعی را عالم در چند زمینه، دارای تقوای، شیفتۀ کتاب، و تتمه السلفین توصیف کرد و مقدمۀ او بر تذکره الشعرای مطربی سمرقندی را نشانگر دانش و تسلط علمی او دانست.
