کتاب گردونۀ روزگار به زندگی علمی و عملی دکتر شیرین بیانی استاد دانشگاه تهران می پردازد.
در میان استادان معاصر کمتر کسی را می توان یافت که پایگاه علمی دکتر شیرین بیانی را داشته باشد. با اینکه نوۀ ملک المتکلمین بودن می توانست او را به ورطۀ اجتماعی – سیاسی سوق دهد او هیچ گاه از ساحت علم خارج نشد و به گواه کارنامۀ درخشانش، در زنجیره ای از عالمان و دانشوران که همگی استاد دانشگاه تهران بودند تک حلقه ای ناب و درخشان است که در ادامۀ بانوان روشن بین مشرق زمین قرار می گیرد.
بخش اول کتاب «گردونه روزگار» با عنوان «گفت و گوها» به موضوعاتی همچون از خانه به جهان، کودکی و نوجوانی، از کودکی تا تاریخ، بانویی، مصداق نامش، دولت جاوید یافت هرکه نکونام زیست، دکتر مهدی بیانی و هنر خوشنویسی، دانشگاه و تاریخ، ادامه تحصیل در خارج، بر گرد نام تاریخ، خاندان میکده، یاد سفر کردگان، دربارۀ سفر، دربارۀ خیام نیشابوری، در دنیای کتاب ها، تهران؛ شهری که دوستش می دارم، دربارۀ زندگی، عشق و معجزه اش و فرجام عشق، اختصاص یافته است.
در بخش دوم نیز با عنوان «یادبودهای شیرین» چکیده ای از زندگی، دوران نوجوانی، دوران جوانی، ادامه دوران جوانی و پس از آن عنوان شده است.
دکتر شیرین بیانی، همسردکتر محمدعلی اسلامی ندوشن، متولد سال 1317 و از استادان مقدم دانشگاه تهران است که علاوه بر تدریس، به سفرهایی در قاره‌های آسیا، اروپا و آمریکا رفته و ماحصل این سفرها با تألیف کتاب‌های تاریخ شناسی گردآوری شده است. کتاب سه جلدی «دین و دولت در ایران عهد مغول» او برنده جایزه کتاب سال در سال 1370 شده است.
در میان شگفتی‌های زندگی بانو شیرین بیانی دو چیز از همه جالب‌تر است: یکی رسیدن او به مرتبه استادی دانشگاه در کمتر از 26 سالگی و دیگری دست به قلم شدن اوست برای نوشتن، که نخستین بار با ترجمه مجموعه داستان‌های کودکانه از زبان فرانسوی به فارسی صورت می‌گیرد، آن هم زمانی که 14 سال بیشتر نداشت. بدین‌ترتیب، شیرین بیانی، احتمالاً نخستین مترجم زیر 15 سال ایران است.
کتاب گردونۀ روزگار در 680 صفحه از سوی به بهای 200000 ریال از سوی انتشارات اطلاعات روانه بازار کتاب شده است.
در میان استادان معاصر کمتر کسی را می توان یافت که پایگاه علمی دکتر شیرین بیانی را داشته باشد. با اینکه نوۀ ملک المتکلمین بودن می توانست او را به ورطۀ اجتماعی – سیاسی سوق دهد او هیچ گاه از ساحت علم خارج نشد و به گواه کارنامۀ درخشانش، در زنجیره ای از عالمان و دانشوران که همگی استاد دانشگاه تهران بودند تک حلقه ای ناب و درخشان است که در ادامۀ بانوان روشن بین مشرق زمین قرار می گیرد.
بخش اول کتاب «گردونه روزگار» با عنوان «گفت و گوها» به موضوعاتی همچون از خانه به جهان، کودکی و نوجوانی، از کودکی تا تاریخ، بانویی، مصداق نامش، دولت جاوید یافت هرکه نکونام زیست، دکتر مهدی بیانی و هنر خوشنویسی، دانشگاه و تاریخ، ادامه تحصیل در خارج، بر گرد نام تاریخ، خاندان میکده، یاد سفر کردگان، دربارۀ سفر، دربارۀ خیام نیشابوری، در دنیای کتاب ها، تهران؛ شهری که دوستش می دارم، دربارۀ زندگی، عشق و معجزه اش و فرجام عشق، اختصاص یافته است.
در بخش دوم نیز با عنوان «یادبودهای شیرین» چکیده ای از زندگی، دوران نوجوانی، دوران جوانی، ادامه دوران جوانی و پس از آن عنوان شده است.
دکتر شیرین بیانی، همسردکتر محمدعلی اسلامی ندوشن، متولد سال 1317 و از استادان مقدم دانشگاه تهران است که علاوه بر تدریس، به سفرهایی در قاره‌های آسیا، اروپا و آمریکا رفته و ماحصل این سفرها با تألیف کتاب‌های تاریخ شناسی گردآوری شده است. کتاب سه جلدی «دین و دولت در ایران عهد مغول» او برنده جایزه کتاب سال در سال 1370 شده است.
در میان شگفتی‌های زندگی بانو شیرین بیانی دو چیز از همه جالب‌تر است: یکی رسیدن او به مرتبه استادی دانشگاه در کمتر از 26 سالگی و دیگری دست به قلم شدن اوست برای نوشتن، که نخستین بار با ترجمه مجموعه داستان‌های کودکانه از زبان فرانسوی به فارسی صورت می‌گیرد، آن هم زمانی که 14 سال بیشتر نداشت. بدین‌ترتیب، شیرین بیانی، احتمالاً نخستین مترجم زیر 15 سال ایران است.
کتاب گردونۀ روزگار در 680 صفحه از سوی به بهای 200000 ریال از سوی انتشارات اطلاعات روانه بازار کتاب شده است.