کد خبر:5234
پ
sangnebeshte-m

واژه‌نامه سنگ‌نبشته‌های پارسی باستان

خواندن دقیق و واژه به واژۀ سنگ‌ نبشته‌های پارسی باستان حتی با دسترسی به ترجمه و تلفظ آنها کار بسیار دشواری است

میراث مکتوب – خواندن دقیق و واژه به واژۀ سنگ‌‌نبشته‌های پارسی باستان حتی با دسترسی به ترجمه و تلفظ آنها کار بسیار دشواری است.

یکی از این دشواری‌ها به خاطر نبود نقطه در پایان جمله‌های پارسی باستان است. هنگام خواندن این متن‌ها است که به ارزش بالای این علامت کوچک پی می‌بریم و قدر آن را می‌دانیم. نبود نقطه باعث شده که آغاز و پایان جمله‌های سنگ‌نبشته‌ها آشکار نباشد.

دشواری دیگر آن است که برگردان متن‌ها طبق اصول ترجمه، یعنی جمله به جمله ارائه شده است، نه واژه به واژه. این دو عامل موجب شده‌اند که برای مطابقت واژه‌ای متن مقصد با برابر آن در متن مبدأ و اصولاً برای آسان‌تر کردن خواندن سنگ‌نبشته‌های پارسی باستان نیاز به در اختیار داشتن یک واژه‌نامه داشته باشیم.

ویژگی‌های این واژه نامه:

– واژه‌ها طبق ترتیب حروف الفبای فارسی که در فرهنگ‌های فارسی به کار می‌رود ارائه شده‌اند.

– در توصیف ویژگی‌های ساخت‌واری و نحوی واژه‌های پارسی باستان از اصطلاحات زبان شناختی بیشتر بهره برده شده است.

– شیوه‌ی تلفظ واژه‌ها با استفاده از الفبای آوایی بین‌المللی نشان داده شده است.

«واژه‌نامه سنگ‌نبشته‌های پارسی باستان: راهنمای نشانه‌های آوایی: اندیشه نگارها، کوته‌نوشت‌ها، اعداد به خط میخی» تألیف دکتر بشیر جم استادیار زبان‌شناسی دانشگاه شهرکرد از سوی انتشارات پازینه در سال ۹۲ منتشر شده است.

منبع: کتابخانه مجلس شورای اسلامی

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کلید مقابل را فعال کنید

مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب
تهران، خیابان انقلاب اسلامی، بین خیابان ابوریحان و خیابان دانشگاه، شمارۀ 1182 (ساختمان فروردین)، طبقۀ دوم، واحد 8 ، روابط عمومی مؤسسه پژوهی میراث مکتوب؛ صندوق پستی: 569-13185
02166490612