میراث مکتوب – در این مقاله یکی از کهن‌ترین شروح دیوان حافظ معرفی شده است که میان سالهای ۸۹۴ و ۸۹۸ تالیف شده است. شارح اشعار حافظ را بر حسب موضوعات گزارش کرده و از این جهت شرح کامل دیوان حافظ نیست. تنها نسخه این کتاب در مجموعه‌ای به همراه شرح دیگر حافظ با نام مجمع البحرین کتابت شده و تاریخ کتابت آن سال ۱۲۰۵ در کشمیر است. مولف این شرح ناشناس است و نویسنده مقاله تنها از قراین و نشارنه های متن به زمان حیات او دست یافته است.
«معمای حل نشده یک شرح دیوان حافظ» عنوان مقاله‌ای است از عارف نوشاهی که در دفتر اول مجله اوراق عتیق منتشر شده است.
ادامه این مقاله را بر روی فایل پایین مطالعه کنید.