میراث مکتوب- دفتر سوم متون ایرانی که با تأکید بر دیوان ها و اشعار فارسی گردآوری شده است، شامل این بخش هاست: ۱- اشعار رفیع الدین عبدالعزیز لبنانی: اشعار بازمانده از رفیع الدین عبدالعزیز لبنانی، فاضل عربی دان قرن ششم هجری است که در نثر و نظم عربی و فارسی تبحر داشته و در اصفهان و مرکز ایران و در خدمت خجندیان اصفهان، به مدیحه گویی و نیز کتابداری اشتغال داشته است. این اشعار را سیدعلی میرافضلی در کشفی جالب توجه، استخراج و در مقدمه ای تحلیلی و پرمایه عرضه کرده است.
۲- دیوان شمس / جلال ورکانی: دیوان شاعری از ستایشگران اتابکان آذربایجان که در سده ششم و هفتم می زیسته که میراث ادبی او را تقی کاشانی در تذکره نفیسش، خلاصه الاشعار حفظ کرده است. اسماعیل شموشکی این دیوان را تصحیح کرده و اهمیت آن را از منظر تاریخ ادبی روشن کرده است.
۳- بخشی از قصص الانبیاء (نسخه ۲۴۷ سنا): این نسخه که در قرن هفتم کتابت شده و متن آن گویا به دهه های قبل از آن تعلق دارد، در کتابخانه مجلس نگهداری می شود. اکرم السادات حاجی سیدآقایی، این متن را بازیابی و ۷۰ برگ نخست آن را برای متون ایرانی تصحیح کرده است.
۴- مقامات و مقالات مشایخ در چگونگی خرقه: تک نگاری ارزشمندی است درباره خرقه از منظر صوفیان، از نویسنده ای ناشناس که احتمالاً به قرن هفتم هجری بازمی گردد. احسان پورابریشم به تصحیح آن همت گمارده است.
۵- سفینه شاعران قدیم (نیمه دوم نسخه ۶۵۱ سنا): این بخش، تصحیح بخش های نویافته و مهمی از نیمه دوم سفینه شاعران قدیم، نسخه شماره ۶۵۱ سناست که بنا بر بررسی محمدرضا ضیاء در حدود اواخر قرن هفتم و اوایل هشتم هجری پدید آمده و در نسخه ی منحصر به فرد از عصر صفوی به دست ما رسیده است.
۶- بدایه الذاکرین: اثری عرفانی از شیخ امین الدین بلیانی در فضیلت و آداب ذکر “لااله الا الله” است که از جمله مواریث کهن در حوزه تصوف شیراز در قرن هشتم محسوب می شود. این رساله را دکتر اکبر نحوی تصحیح کرده است.
۷- تعابیر فارسی در الفاظ طلاق و سوگند در متون فقه حنفی: دکتر رسول جعفریان که در دفتر دوم این مجموعه بخش های فارسی کتاب فتاوی تاتارخانیه را استخراج کرده بود، در این دفتر به دو فصل دیگر از همان کتاب که از منظر مطالعات فقهی، زبان شناسی، تاریخی و جامعه شناسی حائز اهمیت است پرداخته و بازسازی کرده است.
۸- تتمۀ دیوان سلیمی تونی: سلیمی تونی از شاعران شیعه مذهب عصر تیموری است که مقداری شعر چاپ نشده در منابع مختلف دارد. نفیسه ایرانی این اشعار را بر اساس تذکره خلاصه الاشعار تقی کاشانی تصحیح کرده است.
۹- دیوان وزیری: دیوان شاعری ناشناس با تخلص وزیری است که تنها نسخه آن در کتابخانه سلیمانیه ترکیه نگهداری می شود. دکتر طورغای شفق این دیوان را تصحیح کرده است.
۱۰- اصول و قواعد خطوط ستّه (ششگانه): اثری ارزشمند در تعلیم خوشنویسی متعلق به عصر تیموری و منسوب به نویسنده ای سبزواری که حامد اعتصام آن را تصحیح کرده و علی صفری آق قلعه بر آن مقدمه ای نگاشته است.
۱۱- چاپ عکسی غُرّه الألفاظ و نُزهه الآلحاظ: این نسخه مربوط به سده ششم هجری است از محمدبن علی کاتب سمرقندی که با مقدمه ای از یوسف بیگ باباپور به صورت عکسی در پایان این دفتر به چاپ رسیده است.
(متون ایرانی) مجموعه رساله های فارسی و عربی از دانشوران ایرانی ـ از آغاز دوره اسلامی تا پایان عصر تیموری ـ دفتر سوم (با تأکید بر دیوان ها و اشعار فارسی)؛ به کوشش جواد بشری؛ تهران: کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی؛ چاپ اول: ۱۳۹۱؛ قطع وزیری؛ ۸۹۸ صفحه؛ ۳۱۰۰۰۰ ریالمعرفی کتاب از زکیه بیات
۲- دیوان شمس / جلال ورکانی: دیوان شاعری از ستایشگران اتابکان آذربایجان که در سده ششم و هفتم می زیسته که میراث ادبی او را تقی کاشانی در تذکره نفیسش، خلاصه الاشعار حفظ کرده است. اسماعیل شموشکی این دیوان را تصحیح کرده و اهمیت آن را از منظر تاریخ ادبی روشن کرده است.
۳- بخشی از قصص الانبیاء (نسخه ۲۴۷ سنا): این نسخه که در قرن هفتم کتابت شده و متن آن گویا به دهه های قبل از آن تعلق دارد، در کتابخانه مجلس نگهداری می شود. اکرم السادات حاجی سیدآقایی، این متن را بازیابی و ۷۰ برگ نخست آن را برای متون ایرانی تصحیح کرده است.
۴- مقامات و مقالات مشایخ در چگونگی خرقه: تک نگاری ارزشمندی است درباره خرقه از منظر صوفیان، از نویسنده ای ناشناس که احتمالاً به قرن هفتم هجری بازمی گردد. احسان پورابریشم به تصحیح آن همت گمارده است.
۵- سفینه شاعران قدیم (نیمه دوم نسخه ۶۵۱ سنا): این بخش، تصحیح بخش های نویافته و مهمی از نیمه دوم سفینه شاعران قدیم، نسخه شماره ۶۵۱ سناست که بنا بر بررسی محمدرضا ضیاء در حدود اواخر قرن هفتم و اوایل هشتم هجری پدید آمده و در نسخه ی منحصر به فرد از عصر صفوی به دست ما رسیده است.
۶- بدایه الذاکرین: اثری عرفانی از شیخ امین الدین بلیانی در فضیلت و آداب ذکر “لااله الا الله” است که از جمله مواریث کهن در حوزه تصوف شیراز در قرن هشتم محسوب می شود. این رساله را دکتر اکبر نحوی تصحیح کرده است.
۷- تعابیر فارسی در الفاظ طلاق و سوگند در متون فقه حنفی: دکتر رسول جعفریان که در دفتر دوم این مجموعه بخش های فارسی کتاب فتاوی تاتارخانیه را استخراج کرده بود، در این دفتر به دو فصل دیگر از همان کتاب که از منظر مطالعات فقهی، زبان شناسی، تاریخی و جامعه شناسی حائز اهمیت است پرداخته و بازسازی کرده است.
۸- تتمۀ دیوان سلیمی تونی: سلیمی تونی از شاعران شیعه مذهب عصر تیموری است که مقداری شعر چاپ نشده در منابع مختلف دارد. نفیسه ایرانی این اشعار را بر اساس تذکره خلاصه الاشعار تقی کاشانی تصحیح کرده است.
۹- دیوان وزیری: دیوان شاعری ناشناس با تخلص وزیری است که تنها نسخه آن در کتابخانه سلیمانیه ترکیه نگهداری می شود. دکتر طورغای شفق این دیوان را تصحیح کرده است.
۱۰- اصول و قواعد خطوط ستّه (ششگانه): اثری ارزشمند در تعلیم خوشنویسی متعلق به عصر تیموری و منسوب به نویسنده ای سبزواری که حامد اعتصام آن را تصحیح کرده و علی صفری آق قلعه بر آن مقدمه ای نگاشته است.
۱۱- چاپ عکسی غُرّه الألفاظ و نُزهه الآلحاظ: این نسخه مربوط به سده ششم هجری است از محمدبن علی کاتب سمرقندی که با مقدمه ای از یوسف بیگ باباپور به صورت عکسی در پایان این دفتر به چاپ رسیده است.
(متون ایرانی) مجموعه رساله های فارسی و عربی از دانشوران ایرانی ـ از آغاز دوره اسلامی تا پایان عصر تیموری ـ دفتر سوم (با تأکید بر دیوان ها و اشعار فارسی)؛ به کوشش جواد بشری؛ تهران: کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی؛ چاپ اول: ۱۳۹۱؛ قطع وزیری؛ ۸۹۸ صفحه؛ ۳۱۰۰۰۰ ریالمعرفی کتاب از زکیه بیات