آگاهی دربارۀ زندگی اسکات بسیار اندک است. شهرت فراگیر او به عنوان حکیم و جادوگری توانا، موجب شد که افسانه‌های بسیاری دربارۀ او ساخته شود و این امر یافتن حقایق زندگی وی را دشوار می‌سازد. از آنجا که واژۀ اسکات بر اعضای قبیله‌ای کهن ساکن ایرلند اطلاق می‌شد که از حدود سدۀ ۵م به تدریج به شمال جزیرۀ بریتانیا (اسکاتلند کنونی) نقل مکان کردند و واژۀ اسکوشیا۳ (اسکوتیا) نیز دست کم تا سدۀ ۱۰ میلادی نه بر اسکاتلند که بر ایرلند اطلاق می‌شد (بریتانیکا، ذیل Scot) پژوهشگرانی چون مینیو پالوئلو («مایکل اسکات»،۳۶۱) با توجه به این که زمانی تصدی مقام اسقف اعظمی شهر کشل در ایرلند به اسکات پیشنهاد شده بود (نک ادامۀ مقاله)، ایرلندی بودن وی را دور از ذهن نمی‌داند. هاسکینز با توجه به این که اسکات این مقام را به دلیل ناآشنایی با زبان گالئیک (ایرلندی) نپذیرفت، و نیز با توجه به این که پاپ عواید املاکی در اسکاتلند را به وی اعطا کرد، اسکات را اسکاتلندی دانسته است («مایکل اسکات»،۲۵۰؛ قس مینیو پالوئلو، همانجا، که این دلایل را کافی نمی‌داند). موروپورگو (جم) نیز احتمال داده که وی یکی از اعضای خانوادۀ اسکات در بالدویری نزدیک کرکادی در استان فایف اسکاتلند باشد.
برای مطالعه متن کامل این مقاله نوشته یونس کرامتی که در سایت حلقه کاتبان منتشر شده است اینجا کلیک کنید.