کد خبر:11412
پ
FARHANG2-1

فرهنگ اصطلاحات بدیعی و ادبی

هدف شعر و هر سخن ادبی دیگر ایجاد خیال انگیزی، تحریک عواطف و اثر گذاشتن بر مخاطب است.

میراث مکتوب – هدف شعر و هر سخن ادبی دیگر ایجاد خیال انگیزی، تحریک عواطف و اثر گذاشتن بر مخاطب است. وزن و قافیه از راه موسیقی بر خیال خواننده اثر می گذارند. تشبیه، استعاره، مجاز و کنایه با تصویرسازی در ایجاد خیال انگیزی نقش مهمی دارند، اما عامل مهم دیگری هم هست که به زیبایی و خیال انگیزی شعر کمک می کند و آن آرایش های کلام است که در علم بدیع از آن بحث می شود . اگر در کاربرد آرایه های بدیعی افراط نشود لطف و طراوتی خاص به کلام می بخشد.

 

با همۀ تکلف و افراطی که در کاربرد صنایع بدیعی و نام گذاری های متعدد آن ها به وجود آمده است، دانشجویان ادبیات و علاقه مندان به ظرایف ادبی نیازمند آشنایی با این اصطلاحات و نمونه های شعری آن ها هستند.

مقصود از تنظیم این فرهنگ آن است که اصطلاحات ذکر شده در کتاب های بدیع یک جا به صورت الفبایی با نمونه های روشن در اختیار علاقه مندان قرار گیرد. در این فرهنگ سعی شده است تا آن جا که ممکن است تعریف ها و تعبیرها به صورت آسان و قابل استفادۀ همگان عرضه شود.

احمدنژاد، کامل، کمالی، شیوا، فرهنگ اصطلاحات بدیعی و ادبی، تهران، خاموش، قطع: رقعی، 192 صفحه، بها: 140000 ریال، 1396.

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کلید مقابل را فعال کنید

مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب
تهران، خیابان انقلاب اسلامی، بین خیابان ابوریحان و خیابان دانشگاه، شمارۀ 1182 (ساختمان فروردین)، طبقۀ دوم، واحد 8 ، روابط عمومی مؤسسه پژوهی میراث مکتوب؛ صندوق پستی: 569-13185
02166490612