کد خبر:5646
پ
shahnameshanameha-m

شاهنامه، شاهِ نامه‌ها

به جرات می‌توان شاهنامه را سرچشمه و منبع لایزال میراث مشترک ایرانیان دانست

میراث مکتوب – به جرات می‌توان شاهنامه را سرچشمه و منبع لایزال میراث مشترک ایرانیان دانست. در این کتاب که حقیقتاً شاهِ نامه‌هاست، استمرار هویت ایرانی را از دنیای اسطوره ها و حماسه‌ها تا واپسین فرمانروایان ساسانی می‌توان به آشکار تماشا کرد.

بی‌هیچ گمانی فردوسی در احیای زبان فارسی که از ارکان هویت ملی شمرده می‌شود، نقش بی چون و چرایی داشته و محتوای شاهنامه دارای ویژگی هایی است که سبب شده هویت ملی تا امروز استمرار یابد. یکپارچگی سیاسی، یکپارچگی جغرافیایی و به ویژه یکپارچگی روایات برخی از ویژگی های این کتاب ارجمند به شمار می‌آید.

شاهنامه منشور چندپهلوی فرهنگ ایرانی است، که هر پهلویش جلوه‌ و رنگی دیگر از سایر پهلوها، و در مجموع هماهنگ با هم را می‌تاباند.

در کتاب شاهنامه، شاه‌نامه‌ها که به تازگی به قلم زنده یاد رحیم رضازاده ملک منتشر شده است هشت مقاله درباره شاهنامه و فردوسی که هر یک به وجهی کوشش در روشن کردن گوشه‌‌‌ای از شاهنامه یا زندگی فردوسی را دارد گردآوری شده است.

عناوین این مقالات به شرح زیر است:

دیباچه شاهنامه ابومنصوری

مقدمه فردوسی بر منظومه شاهنامه

مزدک بامدادان در شاهنامه

آفرین رستم، کیخسرو را

یاد رودکی در شاهنامه

شصت و سه سالگی فردوسی

اسکندر در شاهنامه

«ببر» و «ببریان»

رضازاده ملک، رحیم: شاهنامه، شاه‌نامه‌ها، تهران، طهوری، 216 صفحه، 1393.

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کلید مقابل را فعال کنید

مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب
تهران، خیابان انقلاب اسلامی، بین خیابان ابوریحان و خیابان دانشگاه، شمارۀ 1182 (ساختمان فروردین)، طبقۀ دوم، واحد 8 ، روابط عمومی مؤسسه پژوهی میراث مکتوب؛ صندوق پستی: 569-13185
02166490612