کتاب در پنج فصل شکل گرفته است. فصل اول کلیات بحث است که در ضمن آن از چگونگی کتاب، اهمیت موضوع و شیوه پژوهش سخن گفتهاند. آنگاه فصل دوم است با عنوان سفر در اسلام و با عناوینی چون: سفر در اسلام و قرآن، سفر در روایات و احادیث. انواع سفر در اسلام: سفر عبادی، سفر برای عبرتاندوزی و … احکام سفر و لوازم سفر.
فصل سوم اهمیت و جایگاه سفر را در تصوف و عرفان به بحث نهاده است. بازتاب سفر در شعر عرفانی فارسی و عربی یکی از عناوین این فصل است و نیز تناسب اصطلاحات عرفانی با مفاهیم مربوط به سفر که در ضمن آن از عناوینی چون: سالک، مسافر، سالم و … سخن رفته است. آداب سیر و سلوک در نگاه ابوسعید ابوالخیر سلوک از نگاه مولوی، اهداف و انگیزههای سفر در تصوف و عرفان عناوین بعدی این فصل است. فصل چهارم پژوهش در انواع سفر در تصوف و عرفان را به عهده دارد، با عناوینی چون «سفر اختیاری و اضطراری، سفر ظاهری، سفر باطنی، سفرظاهری و باطنی» که با عناوین ریزتر و باتوجه به متون عرفانی سامان یافته است خواند و تنبهآفرین. مانند آداب سفر باطن یا سفر دل، آداب خاص در شروع سفر باطن، موانع و حجابهای سر راه در سفر باطن و … فصل پایانی، بررسی سفرهای نمادین و سمبلیک است با عناوینی چون سفر حج، سفر آخرت، اسفار اربعه، سفر روح.
کتاب با تکیه بر منابع اسلامی و مهمترین منابع و متون تصوف و عرفان به خامه آمده است.
محسنی نیا: ناصر – علی بخشی: اکرم،سفر در تصوف و عرفان، قم، آيت اشراق، 1392.