حاجی ابرقوهی یا حاجی آقای لر از شاعران نیمه دوم سده دهم هجری قمری، از اولاد اتابکان لرستان بود، اما خود او در شعری می گوید که در ابرقو به دنیا آمده است. حاجی پس از سال ها سفر در ایران و تحمل ناملایمات بسیار در جستجوی زندگی بهتر به هندوستان مهاجرت کرد و به مدت سی سال در ایالت دکن نزد امرای قطبشاهی به خوشی زیست. او اشعارش را به مصطفی خان وزیر ابراهیم قطبشاه تقدیم کرد.
از دیوان حاجی ابرقوهی تنها یک نسخه ناقص باقی مانده است که بخش اعظم آن قصایدی در مدح دوازده امام شیعه (ع) و حضرت زهرا (س) و پیامبر اسلام (ص) است. پس از آنها، قصاید مدحیه امرا است.
اشعار او، از جمله اشعار قوی و فخیم زبان فارسی به شمار نمی آید اما برای بررسی ادبیات شیعی در روزگار قطبشاهی شایسته توجه اند.
تنها نسخه موجود از دیوان حاجی ابرقوهی با شماره ۹۶۴ در این کتابخانه نگهداری می‌شود. این نسخه به خط نستعلیق خوب و فاقد انجامه است، از این رو تاریخ کتابت آن مشخص نیست، اما چنانکه از قرائن برمی‌آید تاریخ کتابت آن را باید پس از ۱۰۰۲ هجری دانست.
بعضی از فهرست مطالب متن نسخه برگردان، بعد از مقدمه محقق، چنین است:
در حمد خدای حی قایم
در منقبت علی عالی
در منقبت امام اول (… تا امام هادی)
در مدحت مرشد مکمل
در مدح شه کریم عادل
در قلعه فکندن عنایت
سرگذشت من بیدل این است
رفتن مسجد و عاشق گشتن
غزلیات در حرف الف (… تا حرف الدال)
مخمس در حرف الذال (… تا حرف غین)
موشح در حرف ف (… تا حرف میم)
خاتمه گفته شد ز بهر کتاب
رباعیات
این کتاب با مقدمه و تحقیق ملیحه کرباسیان، زیر نظر اوا اورتمن و محمد کریمی زنجانی اصل و با مشاوره علمی حسینی اشکوری، فابریتزیو اسپتزیاله و بعضی دیگر به زیور طبع آراسته شده. ناشر آن مجمع ذخایر اسلامی در قم و مؤسسه مطالعات اسلامی دانشگاه فردریش ویلهلم در بن آلمان در سال ۹۳ است.
تعداد صفحات: ۲۵۹ صفحه، شمارگان: ۱۱۰ نسخه، قیمت: ۳۰۰۰۰ تومان (۲۵ یورو).