میراث مکتوب – در این مقاله دو نمونه از ساخت‌های نحوی زند اوستا بررسی شده است. نخست ساخت نحوی‌ایکه صفت مفعولی آینده مختوم به – iia – از اوستا به آن ترجمه شده و ظاهراً در آثار فارسی میانۀ زردشتی باقی نمانده و دربردارندۀ همان مفهوم صفت مفعولی آینده در اوستا است؛ سپس ساخت نحوی‌ای بررسی می‌گردد که افعال ساخته‌شده بر مادۀ تشدیدی بدان ترجمه می‌شوند و به آثار فارسی میانۀ زردشتی راه یافته است. مفهوم این ساخت نحوی مطابق با مفهوم مفعول مطلق تأکیدی در زبان عربی است.
متن کامل مقاله «بررسی دو ساخت نحوی در زند اوستا» محمود جعفری دهقی (عضو هیئت علمی دانشگاه تهران) و راشین مدنی (دانش‌آموختهٔ دکتری فرهنگ و زبان‌های باستانی دانشگاه تهران را که در شماره دوم مجله زبان و گویش‌های ایرانی منتشر شده است بر روی فایل پایین بخوانید.
متن کامل مقاله «بررسی دو ساخت نحوی در زند اوستا» محمود جعفری دهقی (عضو هیئت علمی دانشگاه تهران) و راشین مدنی (دانش‌آموختهٔ دکتری فرهنگ و زبان‌های باستانی دانشگاه تهران را که در شماره دوم مجله زبان و گویش‌های ایرانی منتشر شده است بر روی فایل پایین بخوانید.