میراث مکتوب – مولانا محمدولی دشت بیاضی از شاعران مشهور قرن دهم و اهل خراسان (جنوبی) است که در تذکره‌ها از او به شیرین سخنی و استادی در سرایش شعر یاد شده است. در سال ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ دو چاپ از دیوان شاعر به دست داده شد. چاپ ۱۳۸۹ این کتاب، به تصحیح دکتر مرتضی چرمگی عمرانی، نسبت به چاپ ۱۳۹۰ برتری‌های بسیار دارد که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از: در اختیار داشتن نسخه‌های بسیار بیشتر، نسخهٔ اساس بسیار معتبر و هم عصر شاعر، اشتمال بر تعداد بیشتری از اشعار، دقت فراوان در ضبط صورت صحیح لغات و ابیات و خوانش‌های صحیح از لغات مبهم. در مقابل، تصحیح محمدی تقریباً از همه این ویژگی‌ها عاریست. در این مقاله بر آنیم که با بررسی مقابله ای این دو چاپ و قرائت‌های مختلف دو مصحح، نکات قوت چاپ ارجح را روشن کنیم تا پژوهشگران در انتخاب متن‌پژوهشی منقح‌تر، آگاهانه عمل کنند. نگارنده در این بررسی مقابله ای به شیوه انتقادی عمل کرده و تنها به ضبط موجود در نسخ اکتفا نموده است و در ابتدا با کنار هم قرار دادن دو متن چاپی، تعداد اشعار، تعلیقات و صورت ظاهری آن ها را با هم مقایسه نموده و سپس با کنار هم قرار دادن اشعار مشترک در هر دو تصحیح، ایرادات عروضی و ضبط های نادرست را نشان داده است.
ادامه مقاله «بررسی تطبیقی و مقابله دو تصحیح از دیوان ولی دشت بیاضی» نوشته حامد نوروزی، منظر سلطانی را که در شماره ۲۴ فصلنامه علمی – ترویجی مطالعات فرهنگی اجتماعی خراسان به چاپ رسیده است با کلیک بر روی گزینه دریافت فایل مطالعه کنید.
ادامه مقاله «بررسی تطبیقی و مقابله دو تصحیح از دیوان ولی دشت بیاضی» نوشته حامد نوروزی، منظر سلطانی را که در شماره ۲۴ فصلنامه علمی – ترویجی مطالعات فرهنگی اجتماعی خراسان به چاپ رسیده است با کلیک بر روی گزینه دریافت فایل مطالعه کنید.