میراث مکتوب- تازه‌ترین نسخۀ استاندارد بین‌المللی نویسه‌گردانی فارسی با همکاری فرهنگستان زبان و ادب فارسی منتشر شد.
نخستین بار در سال ۱۳۷۸ و به‌درخواست سازمان ملّی استاندارد ایران، فرهنگستان تدوین این استاندارد بین‌المللی را بر عهده گرفت. از سال ۱۳۹۸ نسخۀ جدید در دست بررسی و بازنگری در گروه کاری بین‌المللی مرکّب از متخصصان زبان‌شناسی و ترجمه؛ امّا، بدون حضور عضوی ایرانی، قرار گرفت.
با پیوستن گروهی تخصصی با مدیریت دکتر «محمّد دبیرمقدم»، معاون علمی ـ پژوهشی فرهنگستان و استاد زبان‌شناسی دانشگاه علامه طباطبایی به این گروه کاری، جلسات حضوری داخلی و مجازی بین‌المللی متعددی برگزار شد و سرانجام با اعمال تغییرات لازم و دستیابی به توافق، این استاندارد نویسه‌گردانی فارسی در تاریخ ۲۴ اسفند ۱۴۰۱ منتشر شد.
استاندارد بین‌المللی نویسه‌گردانی حروف فارسی به لاتینی دربرگیرندۀ اطلاعات و جدول‌هایی برای معرفی نویسه‌های لاتینی متناظر با همخوان‌های فارسی، عناصر عربی در زبان فارسی، معرفی کسرۀ اضافه و نویسۀ آن و برخی نشانه‌های سجاوندی فارسی است.
فرهنگستان زبان و ادب فارسی درصدد است استانداردهای ملّی نویسه‌گردانی و آوانویسی زبان فارسی را نیز تدوین کند.
یکی از اهداف اصلی این مجموعه استانداردها، که با موضوع تبدیل نظام‌های نوشتاری تدوین می‌شود، تسهیل فرآیند پردازش اطلاعات کتاب شناختی است.
فرهنگستان زبان و ادب فارسی، سال ۱۳۷۸، در پی درخواست سازمان ملّی استاندارد ایران و برای نخستین‌بار تدوین این استاندارد بین‌المللی را برعهده گرفت.
بررسی و بازنگری این استاندارد از سال ۱۳۹۸ در دستور کارگروه کاری بین‌المللی، مرکّب از متخصّصان زبان‌شناسی، بدون حضور عضوی ایرانی قرار گرفت.
منبع: پایگاه اطلاع‌رسانی فرهنگستان زبان و ادب فارسی