کد خبر:5661
پ
khatami-ahmad-m

زان یار دلنوازم شکری است با شکایت

استاد حسن لاهوتی را – که خدایش بیامرزاد! – نخستین بار در سال 1386 در همايش دین و مولانا که از سوی مؤسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفه در دانشگاه شیراز برگزار شد، دیدم.

ميراث مكتوب – استاد حسن لاهوتی را – که خدایش بیامرزاد!- نخستین بار در سال 1386 در همايش دین و مولانا که از سوی مؤسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفه در دانشگاه شیراز برگزار شد، دیدم.

خوشبختانه کار از دیدن گذشت و هنگامی که به توصیۀ دوست دانشمند و نازنینم جناب آقای دکتر نیری و به همراه استاد و همکار گرانمایه جناب آقای دکتر علی محمد سجادی و شادروان استاد حسن لاهوتی به گشت و گذاری در شهر پرداختیم و بر مزار حافظ فاتحه ای خواندیم و در آرامگاه سعدی زمانی آرام یافتیم و به زیارت مراقد مشایخ شیراز رفتیم، فرصتی پیش آمد تا گفت وگویی با مرحوم لاهوتی داشته باشم و از بیاناتش استفاده کنم. او را همان گونه که انتظار داشتم، مردی آرام، متواضع، عمیق و دقیق و البته خوش محضر و بذله گو یافتم با ملاحت و نکته سنجی هایی که مرا به یاد استاد اسماعیل دولتشاهی می انداخت؛ هنگامی که با او و تنی چند از همکاران مثنوی میخواندیم و لذتها میبردیم.

خدای بزرگ او را هم بیامرزاد!

ادامه اين مطلب نوشته دكتر احمد خاتمي را كه در شماره 56 و 57 دوماهنامه تخصصي گزارش ميراث منتشر شده است بر روي فايل پايين بخوانيد.


دريافت فايل

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

کلید مقابل را فعال کنید

مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب
تهران، خیابان انقلاب اسلامی، بین خیابان ابوریحان و خیابان دانشگاه، شمارۀ 1182 (ساختمان فروردین)، طبقۀ دوم، واحد 8 ، روابط عمومی مؤسسه پژوهی میراث مکتوب؛ صندوق پستی: 569-13185
02166490612