به گزارش روابط عمومی مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب، امروز چهارشنبه، 24 آبانماه 1402، نود و سومین محفل ماهانه و دوستانۀ مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب، موسوم به چهارشنبههای دیدار، در سالن کتابخانۀ این مؤسسه برگزار شد.
محفل این ماه مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب به یاد محمدتقی مدرس رضوی (زادۀ ۲۸ اسفند ۱۲۷۴ در مشهد ـ درگذشتهٔ ۲۸ آبان ۱۳۶۵ در تهران) محقق، نویسنده، مصحح، استاد فقید دانشکدۀ الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران، برگزار شد.
در ابتدای جلسه پس از سلام و خیر مقدم دکتر اکبر ایرانی، مدیرعامل مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب، به حاضران، کلیپی درباره زندگی و خدمات مرحوم محمدتقی مدرس رضوی پخش شد.
پس از آن دکتر مهدی محقق، در سخنانی کوتاه دربارۀ زندهیاد مدرس رضوی گفت: ما زمان ایشان را درک کردیم. تخصص ایشان در تدریس کتابهای عروض و قافیه بود و المعجم فی معاییر اشعار العجم را در دوره دکتری تدریس میکردند. واقعا وجود مغتنمی بودند و دواوین مختلفی را تصحیح کردند که با مقدمه و تعلیقات ایشان چاپ شد. مرحوم مدرس رضوی از بزرگان ادب این کشور بودند و یادشان گرامی باد.
در ادامه دکتر ایرانی به جشننامه محمدتقی مدرس رضوی که در سال 1356 زیر نظر ضیاءالدین سجادی و با همکاری دکتر اسماعیل حاکمی و محمد روشن گردآوری و چاپ شده اشاره کرد. این جشننامه با مقالاتی از استادان جلال الدین همایی، مهدی محقق، سید جعفر شهیدی، محمدتقی دانشپژوه، ضیاءالدین سجادی، ایرج افشار، قمر آریان، نوشآفرین انصاری، جلیل تجلیل، بهروز ثروتیان، احمد مهدوی دامغانی، امیری فیروزکوهی، محمد روشن و … از سوی انتشارات انجمن استادان زبان و ادبیات فارسی به چاپ رسیده است.
دکتر ایرانی در ادامه گفت: مرحوم مدرس رضوی از شاگردان ادیب نیشابوری اول (عبدالجواد نبشابوری) بودند که آثار زیادی را تحقیق و تصحیح کردند. ایشان در سال 1310 مدیر و ناظم مدرسه سپهسالار شدند و مدرس این مدرسه نیز بودند. طبیعیات شفا و قانون ابن سینا را نزد محمدطاهر تنکابنی در مشهد فرا گرفتند. تحریر اقلیدس و مجسطی را نیز نزد پدرش آموخته بود. برای تکمیل آموزشهایش در زبان فرانسه به مدرسه الیانس در تهران رفت. به سال 1317 به امر علیاصغر حکمت استاد دانشکده معقول و منقول شدند. دوسالی هم در لغتنامه دهخدا مشغول کار و مدخلنویسی بودند.
وی از تصحیح دیوان سنایی، حدیقۀ الحقیقه، تعلیقات حدیقه، کارنامه بلخ، المعجم فی معاییر اشعار العجم، دیوان انوری، اساس الاقتباس، آثار علوی اسفزاری، تصحیح تنسوخنامه ایلخانی، 20 باب اسطرلاب خواجه نصیر، تصحیح تاریخ بخارای نرشخی به عنوان برخی از آثار تصحیحی مرحوم مدرس رضوی یاد کرد.
دکتر ایرانی در بخشی دیگر از سخنان خود به برگزاری نشست رونمایی از فهرست نسخههای خطی فارسی دانشگاه بنارس با همکاری مرکز فر هنگی سفارت هند در ایران در ماه اخیر و انتشار شماره 72 مجله علمی پژوهشی آینۀ میراث به سردبیری دکتر مجدالدین کیوانی از سوی مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب اشاره کرد.
در ادامه کلیپی با موضوع اسناد مرتبط با مرحوم مدرس رضوی در دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران که به همت خانم اکرم سلطانی شناسایی و قرائت شده، پخش شد.
در بخش بعدی خسرو ناظری، دبیرکل سازمان همکاری های اقتصادی (اکو)، در سخنانی کوتاه از حضور در این نشست ابراز خشنودی کرد.
در ادامه دکتر محمدحسین حلیمی، خوشنویس و طراح آرم مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب، از دغدغهاش دربارۀ وضعیت کلی هنر در ایران و جهان و نیز ایده و تصوراتش که راهبر به طراحی لوگوی مؤسسۀ میراث مکتوب شده است، سخن گفت.
پس از آن دکتر حمیدرضا محمدی خالصیفرد، رئیس دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایۀ زنجان، دربارۀ مجموعهای سخن گفت که در حوزۀ دانش و فناوری با رویکرد زنده نگه داشتن و پرورش کنجکاوی در کودکان راهاندازی کردهاند.
همچنین به مناسبت حضور محمد ترکمان، مورخ و پژوهشگر، و اشاره به اثری از وی، خانم نوشآفرین انصاری از خدمات وی سخن گفت.
در ادامه فاطمه سماواتی دربارۀ یکی از آثار خود، با موضوع زرتشتیان در ایران و هند، که به تازگی به زبان انگلیسی چاپ و منتشر شده، توضیحاتی به حاضران ارائه کرد.
همچنین جواد محمدی خمک، از خدمات محمود رفیعی بیرجندی و به طور خاص خدمتی که در انتشار اسناد و آثار نوشته شده از سوی انگلیسیها در قالب کتاب «درآمد سیستان ایران و سیستان افغانستان» انجام دادهاند، توضیحاتی ارائه کرد.
سپس محمود رفیعی نیز از اهمیت پاسداشت آثار فرهنگی و جلب توجه جوانان به این مقوله و همچنین تشویق آنان به پویایی در مسیر پیشرفت سخن گفت و لوح تقدیری از سوی مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب و به دست استاد مهدی محقق به وی اهدا شد.
در ادامه مژده محمدی، از کتابخانه تخصصی وزارت امور خارجه، کتابهایی را به حجابی کرلانگیچ، سفیر جمهوری ترکیه در ایران و خسرو ناظری، دبیرکل سازمان همکاری های اقتصادی (اکو) اهدا کرد.
شعرخوانی علی موسوی گرمارودی پایانبخش این نود و سومین محفل چهارشنبههای دیدار مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب بود.