ميراث مكتوب – «نصاب» عنوان عمومی واژه‌نامه‌های منظومی است که از دیرباز برای سهولت در به خاطر سپاری واژگان تهیه می‌شده‌اند. مشهورترین نصابی که به نظم فارسی درآمده نصاب الصبیان (عربی – فارسی) نام دارد که در سال‌های پایانی سدۀ ششم و سال‌های آغازین سدۀ هفتم هجری، ابونصر فراهی آن را سروده و الگوی اکثر نصاب‌های پس از خود از ترکی، هندی، بیرجندی، شوشتری، فرانسه و انگلیسی و … شده است. (محمودی بختیاری 1387:324).
در این زمینه و از مجموعه مخطوطات شناخته شده و قابل دسترس مازندرانی در دو سدۀ اخیر لغتنامۀ منظوم «نصاب طبری» معروف‌ترین آن‌هاست. از این متن تاکنون هفت نسخۀ متقدم (1264 ق) و متأخر (1389 ق) شناسایی و معرفی شده است. اما متنی دیگر از «نصاب طبری» در کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی ایران در مجموعۀ شمارۀ 1206 طباطبایی نگهداری می‌شود که تاکنون مجال بروز نیافته است.
ادامه اين مطلب نوشته علي ذبيحي كه در شمارۀ 56 و 57 دوماهنامه تخصصی گزارش میراث به چاپ رسيده است را بر روی فايل زير مطالعه كنيد.
