خدایا! اینان جز کوشش و پژوهش، خدمت دیگری را روا نمی دارند و فقط همت خود را بر پویایی استعدادهای جویا، می گمارند و اندیشه ای جز اعتلای فرهنگ ایرانی و اسلامی وطن خود، در ذهن نمی پرورند.
خدایا! توآگاهی به مافی الضمیر بندگان خودت، به نیتها و انگیزه های اهل قلم، همه- جز جاهلان و متجاهلان و فاسقان- قصد ترویج دانش و اخلاق را دارند.
خدایا! هرکس نهالی کاشت، همان را خواهد برداشت . خیر و شرّش به خودش راجع است، پس ما را از شرّ خود خواهیها رهایی بخش.
خدایا! آن کس که دست فرد مستعد و قابلی را گرفت، حتماً خود با او بالا خواهد رفت و در اعتلای فرهنگ و خرد جمعی جامعۀ خود سهیم خواهد بود. ما را از بندگان دستگیر خود قرار ده.
خدایا! زمانه بر روال و منوال گذشته نیست، توان مدیریت زمان حال را به ما بده تا آینده را با تجارب بیشتر تدبیر کنیم.
خدایا! اهل فرهنگ در مضیقه اند، خرما برنخیل است و دستشان کوتاه، جمعی بستۀ دسترنج اندیشه و قلمند و برخی گرفتار کار گلند، ما را توش و توان آن نیست که ازیشان دست گیریم و حاصل قلمشان را ارج نهیم. تو یاریمان ده تا بیش از این شرمنده ایشان نباشیم.
خدایا! گشاده دستی مان را، شمع جمع وجود ذی جود ارباب فکر گردان و اکنون که دوران عسرت و تنگدستی است ، ما را مدد رسان تا با اقل ما یمکن، امیدمندانه چرخ پژوهش و نشر را بگردانیم و یاران خود را از یأس و افسرده حالی برهانیم.
خدایا! سرمایۀ اهل علم، بردباری است و حلم، اینان جز تدریس و تحقیق، توش و توان و اندیشه ای دیگر در سر ندارند. نه مالی اندوخته و نه به در و درگاهی چشم دوخته.
خدایا! در حیرتیم، به آنان که مال دادی، دست و بال یاری ستاندی، نه توفیق وقف دارند، نه توان تعاون بر ترویج فرهنگ و نشر کتاب.
خدایا! با توکل به توست که هم نیروی رفتن داریم و امید ماندن. اگر نجنبیم می گندیم و اگر نه ایستیم و نمانیم، ذلیلیم. پس حرکتمان را برکت ده و دستمان که به ریسمان تو آویخته ایم، بگیر تا زمین نخوریم و شرمندۀ خوبان از ارباب فضل و دانش نشویم.
خدایا! ما به امید تو و خیلی ها به امید ما، دست از تلاش برنداشته و با قدرت، به رغم بضاعت، به نشر مقالات و آثارشان ادامه می دهیم به امید خشنودی تو و قبول بندگان تو.
خدایا! از این که در عسرت معیشت یاد تو می افتیم، شرمساریم و روسیاه، ولی رجا واثق به لطف و کرم و رحمانیت تو داریم و می دانیم تو به اهل علم، نظر رأفت و شفقت داری و در تقلب احوال و ادوار، آنان را به خود وانمی گذاری.
خدایا! آنان را که درم داده ای، کرم ستانده، کسانی را که کرم بخشیده ای، درم دریغ داشته؛ کرامت را ارزانی اهل پارسایی و علم گردان و فهم بذل و عطا را روزی اغنیا ساز.
خدایا! به لطف تو «علی نامه» را یافتیم و به صورت عکسی و حروفی، به جامعۀ ادبی عرضه داشتیم، سعادتی بخش تا آثار ناشناخته و گمنام از گنجینه های ناب شیعی و غیر شیعی سودمند در گوشه و کنار کتابخانه های داخل و خارج را بیابیم و منتشر کنیم.
خدایا! عزیزان نادره کاری داشتیم که از این عالم رخت بربستند، دوستانی داریم که در بستر بیماری به امید شفا، چشم به در رأفت تو دوخته اند، رفتگان را غریق رحمت و باشندگان را رهین عافیت و عطوفت خود قرار بده.
خدایا! قریب 20 سال است که خادم درگاه خدمتکدۀ میراثم، به یاری یاران، جز ترویج فرهنگ و دانش، اندیشه ای دیگر نداشتیم. گر خطا رفتیم، اصلاحش تو کن؛ گر ره صواب پیمودیم، اجرمان را در انجام خدمت بیشتر و تولید آثار ارزشمند تر قرار بده. آمین یا ربّ العالمین.
اکبر ایرانی