مؤلف پسر عبدالکریم قشیری از برجستگان فقه، تفسیر، حدیث و تصوف چهارم و نیمه اول قرن پنجم است. ابونصر محمد بن عبدالکریم در سال ۴۶۹ ق سفری به بغداد کرد و در نظامیه بغداد به شدت علیه مذهب احمد حنبل سخنرانی کرد که باعث آشوب بزرگی در شهر شد.
کتاب الشواهد منظومه فکری و عرفانی پدرش امام قشیری را به خوبی بیان می‌کند. فوائد ادبی، اجتماعی و مدنی زیادی دارد و گوشه‌هایی از زندگی علما و عرفای قرن پنجم را بازگو می‌کند.
مقالات دیگری در این کتاب آمده است که عناوین برخی از آنها عبارت است از:
یادداشت
سال‌شمار زندگی
سال‌شمار آثار
غرر الحکم آمدی و اندرزهای ایرانی/ آذرنوش آذرتاس، وحید سبزیان پور
اسنادی درباره تغییر تشکیلات دادگستری در دوره قاجار
دریای پارس از دیرباز
حیاتی گیلانی
تنها رصدخانه ماندگار از زمان ساسانیان
برخی تصحیحات مربوط به داستان‌های پادشاهی ساسانیان
شیراز در عهد باستان
گوشه‌هایی از تجاوزهای انگلستان به ایران جدایی افغانستان
جغرافیای تاریخی خلیج فارس در عهد باستان
ناصرالدین شاه و تراژدی قتل امیرکبیر در کاشان
فره و مسئله مشروعیت شاهنشاه ساسانی
پیوندهای خاندانی میان سلسله‌های دیلمی و موقعیت سیده و مجدالدوله بویهی در نسب نامه دیلمان
یادداش‌های میرزا محمد علی خان سدیدالسلطنه مینابی در بیان اوضاع کتاب‌فروشی تهران
یک منبع ناشناخته تصوف خراسان از قرن پنجم
بدو و خلیج فارس و جزیره‌هایش
گفتاری در شیوه نثر شرح تعرف
فرمانفرما و قحطی ۱۳۳۶ ق شیراز
منبع: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران