میراث مکتوب – قرآنی متعلق به قرن یازدهم هجری قمری از سوی یک شهروند تهرانی به کتابخانۀ مرکزی آستان قدس رضوی اهدا شد.
در این ارتباط سیدمحمدرضا رضاپور، رئیس ادارۀ فهرست‌نگاری مرکز نسخ خطی آستان قدس رضوی در گفت‌وگو با تسنیم در مورد مشخصات این نسخۀ خطی ارزشمند اظهار داشت: این قرآن خاندانی که به دلیل قدمت، کیفیت خط و تزیینات اوراق، مصحفی نفیس محسوب می‌شود، دارای ترجمه و حاشیه‌نویسی مفصل(شرح، تفسیر عبارات و شأن نزول آیات) است.
سید محمدرضا رضاپور یکی از مشخصههای این قرآن خطی را ختم آیات در پایان هر صفحه عنوان کرد و ادامه داد: این نسخۀ 844 صفحه‌ای و 14 سطری را فرشته بلورچی، هموطن مقیم تهران اهدا کرده و در قطع رحلی در اندازۀ 30 در 19 سانتی‌متر است و ترجمۀ آن خط نستعلیق عالی دارد و کاغذ آن، از نوع اصفهانی به رنگ نخودی آهارمهره است.
رضاپور، کاتب این نسخۀ نفیس را نامشخص عنوان و ادامه داد: کاتب خوش‌ذوق این مصحف کریم، ابتکارات فراوانی را در نگارش قرآن به‌کار برده که از جملۀ آن، تنظیم قرارگیری واژگان خاص همچون اسماءالله و صفات الهی و تسبیحات و تحمیدات و تهلیلات و مانند آن در اول یا آخر سطر، تقسیم قرآن به اجزای مختلفی از نصف و ثلث و ربع تا 30 جزء و 365 جزء و ترسیم نمودارهای متعدد با موضوعاتی همچون قواعد قرآنی با خطی بسیار زیبا و با سلیقۀ هر چه تمام است که بعد از اتمام متن قرآن، در آخر نسخه این موارد را شرح داده است.
رئیس ادارۀ فهرست‌نگاری مرکز نسخ خطی آستان قدس رضوی تصریح کرد: هر جزء در 14 ورق کتابت شده و هر صفحه 14 سطر است. ابتدای هر جزء در اول صفحۀ سمت راست است و آخر هر جزء در آخر صفحه سمت چپ قرار دارد. همچنین محل نزول سوره، تعداد آیات، تعداد کلمات و تعداد حروف هر سوره، در سرسورهها کتابت شده است.
از مسائل حائز اهمیت دیگر در کتابت این مصحف نفیس که رضاپور به آن اشاره داشت، کتابت آن بر اساس نخستین قرآن نوشته شده در زمان عثمان بوده که بر اساس قرائت عاصم و روایت حفص‌بن سلیمان است و در آن، هیچ‌گونه سهو و غلطی وجود ندارد.
رضاپور با بیان اینکه شرط هبه این اثر خواندن قرآن است، گفت: قبل از هر اقدام، فایل دیجیتالی از این نسخه تهیه می‌شود و در دسترس علاقه‌مندان قرار خواهد گرفت.