میراث مکتوب – در پژوهش های تاریخی و سندشناسی، عقدنامه ها از اسناد معتبر و درخور اعتنا به شمار می آیند. عقدنامه نوعی سند شرعی است که علاوه بر محتوای حقوقی، اطلاعات مفید فرهنگی و اجتماعی، تاریخی، ادبی و هنری را در بطن خود نهفته دارد.
تعلق عقدنامه ها به همۀ طبقات جامعه، اعم از شهری و روستایی، حیطۀ اطلاعاتی این اسناد خانوادگی را گسترده کرده است تا آنجا که ، دامنۀ آن، از سویی به حوزه هایی همچون اندیشه و نظام فکری حاکم بر جامعه، قراردادها، طبقات و مناسبات اجتماعی ، راه و رسم زندگی، وجوه معیشتی، حقوق خانواده و همسرگزینی، زناشویی و مذهب، مطالعات دربارۀ زنان، تبارشناسی یا نسب نامه نویسی کشیده می شود و از سوی دیگر، موضوعات متنوعی چون واحد پول و شمارش، مقیاس و اوزان، ارزش ملک و کالا، معماری، لوازم زندگی، عناوین و القاب، مشاغل و مناصب، سجع مهرها، اسامی کوی ها و آبادی ها و نام ساکنان و مالکان آن ها را در برهه هایی از تاریخ دربرمی گیرد.
متن کامل این مقاله نوشتۀ علی مصریان که در شمارۀ 62 نامۀ فرهنگستان منتشر شده است اینجا بخوانید.