میراث مکتوب- رسائل میرزا عبدالکریم بن نظام‌الدین علی درمیانی (متوفی به سال 1106ق) با پژوهش و اهتمام مهدی رفیعی، از سوی انتشارات کتاب شهر علم، چاپ و منتشر شد.
رسائل مورد بررسی در این پژوهش در بخش نسخ خطی کتابخانه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی نگهداری می‌شود. مجموعه 22 رساله کوچک و بزرگ از ادیبان و عارفان بزرگ را شامل می‌شود. این رسائل در فاصله سال‌های 1077 و 1078 هجری قمری به دست عبدالکریم بن نظام‌الدین علی درمیانی قائنی جمع‌آوری و کتابت شده است و یادگاری ارزشمند از نیای بزرگ خاندان رفیعی به شمار می‌رود.
وی از شخصیت‌های فرهنگی و اجتماعی دوران صفویه بوده که مقارن شاه عباس دوم و شاه سلیمان در منطقه قائنات می‌زیسته است. میرزا عبدالکریم کتابخانه‌ای غنی از منابع علمی و کتاب‌های نفیس دوران در اختیار داشته و در محافل ادبی هم‌مجلس اصحاب سخن بوده است. نامبرده به دلیل دانش و کمال علمی و ادبی، طرف نظر و مشورت رجال و زعمای مملکتی همچون میرزا داود تولیت آستان و نواب محمدعلی خان بیگلربیگی خراسان از متنفذان دستگاه صفویه قرار داشت و امور دیوانی به وی تفویض می‌شده است.
در این کتاب پس از معرفی محتوا و حواشی رسائل، خلاصه‌ای از اوضاع سیاسی، اجتماعی و فرهنگی دوران بیان شده و پس از معرفی شخصیت عبدالکریم، شجره تاریخی، تعدادی از اولاد، احفاد و فرزندزادگان وی معرفی شده است. همچنین تاریخچه این خاندان از روزگار صفویه تا به امروز به اختصار تشریح و در پایان تصویر بخشی از اسناد و مدارک بر جای مانده از این دودمان پیوست گردیده است.
