میراث مکتوب – منشآت و مکاتیب، از جمله منابع مهم و موثق هر دورۀ تاریخی محسوب میشوند و در لابه‌لای فرمان‌ها و نامه‌های مندرج در آنها میتوان به نکات مهم سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، اقشار و طبقات، مناصب و مشاغل و به طورکلی، ساختار اداری یک حکومت یا دورۀ مشخص تاریخی پی برد. مجموعۀ منشآت نصرالله‌بن‌عبدالمؤمن منشی‌سمرقندی نیز یکی از منشآت دورۀ تیموری است که بین سالهای 814 تا 845 هجری قمری تألیف و تدوین شده است.
هدف مقاله ذکر اهمیت مجموعۀ منشآت نصرالله‌بن‌عبدالمؤمن منشی‌سمرقندی در شناخت اوضاع سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و دینی دورۀ تیموری است.
روش مورد استفاده در‌این تحقیق توصیفی تحلیلی و بر اساس منابع کتابخانه‌ای میباشد.
منشآت منشی سمرقندی به‌عنوان یکی از منشآت دورۀ تیموری، اطلاعات مفیدی در زمینۀ اوضاع سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، و دینی این دوره ارائه داده و همچنین دربارۀ تشکیلات دیوانی، نهاد قضایی و مذهبی آن دوره، در اختیار پژوهشگران و محققان تاریخ قرار می‌دهد.
متن کامل این مقاله نوشتۀ فاطمه اورجی و علی منوچهری که در فصلنامۀ گنجینۀ اسناد: سال بیستم و چهارم، دفتر دوم، (تابستان 1393) منتشر شده است اینجا بخوانید.