شمارۀ 58 و 59 گزارش میراث (دوماهنامۀ تخصصی اطلاع‌رسانی در حوزۀ نقد و تصحیح متون نسخه‌شناسی و ایران‌شناسی) به صاحب امتیازی مرکز پژوهشی میراث مکتوب منتشر شد

به جرات می‌توان شاهنامه را سرچشمه و منبع لایزال میراث مشترک ایرانیان دانست

شاهنامۀ فردوسی در عمر هزار ساله‌اش، همواره از مآخذ اصلی واژگان فارسی برای فرهنگ‌نویسان بوده است

کتاب المدنیات به زبان عربی و در دو جلد اثر حسین واثقی در زمینه مدینه‌پژوهی است که هدف نویسنده از نگارش آن، شناخت شهر مدینه و تاریخ فرهنگی آن از زاویه دید شیعی است

کتاب شاهنامه در دو بازخوانی دربردارندۀ یادداشت‌هایی است که شاهرخ مسکوب در دو دورۀ زمانی بر شاهنامه نوشته است

دراین هزار سال که از سرایش شاهنامه فردوسی می گذرد، خوشنویسان شیرین قلم و نقاشان مانی رقم نسخه های بسیار از آن پدید آورده اند که در میان آنها «شاهنامه طهماسبی» است.

نگارنده در این کتاب بر آن است تا در یک پژوهش جامع و ژرف‌نگری در تک ‌تک ابیات شاهنامه، به سنجش تحلیلی پهلوانان شاهنامه در سنجۀ خرد بپردازد

خوشبختانه در سه دهۀ گذشته تقریباً در هر ده سال یک اتفاق فرخنده در زمینۀ نسخه‌شناسی شاهنامه روی داده است

قدیمی‌ترین نسخۀ خطی شاهنامه در جهان پس از سال‌ها تلاش محققان ایتالیایی دیجیتالی شد و به صورت آنلاین در اختیار علاقمندان قرار گرفت

کتاب شاهنامه را با هم بخوانیم و بشناسیم بر آن است تا شاهنامه را از آغاز تا انجام، به نثری ساده و همه‌فهم و با یاری سخن شاعرانه فردوسی بزرگ، باز گو کند