محمدعلی اسلامی ندوشن می‌گفت «حتی یک لحظه خود را از مسائل ایران و مسائل روز منفک نکرده‌ام.» و معتقد بود: «رسالتِ ایران به پایان نرسیده است و شکوه و خرّمیِ او به او بازخواهد گشت.»

میراث مکتوب- در میانه بهار 1401 بود که خزانِ زندگی بر دامن فرزند فرزانه ایران نشست و محمدعلی اسلامی ندوشن را در 97 سالگی با مرگ آشنا کرد تا مام ...

مراسم بزرگداشت محمدعلی اسلامی ندوشن، نویسنده و چهره‌ فرهنگی در دومین سال نبودنش، روز چهارشنبه پنجم اردیبهشت در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.

اسلامی ندوشن سعدی را حاضرترین فرد در متن جامعه ایرانی می‌داند و از این شاعر به عنوان اولین معلم و یک مصلح اجتماعی یاد می‌کند و او را «سخنگوی ضمیر آگاه ایرانی» می‌خواند که در دوره‌هایی کمتر به او توجه شده و کمتر درباره او حرف زده شده است.

دکتر محمدعلی اسلامی‌ندوشن با تکیه بر گنجینه کهنسال ادبی و معنوی ایران‌زمین سعی می‌کرد تا مردم را با آموزه‌های اخلاقی و معنوی آشنا کند و این خدمت بزرگی بود که او به مردم کشور ما کرد.

دکتر اسلامی ندوشن بیش از هر نویسنده‌ای درباره «فرهنگ» و «ایران» سخن گفته و نوشته است. او از روشنفکرانی است که به «اصالت فرهنگ» باور دارد.

مراسم یادبود دومین سالگرد درگذشت محمدعلی اسلامی ندوشن روز پنجم اردیبهشت‌ برگزار می‌شود.

«نامه بفرزند؛ پندنامۀ دکتر محمد‌علی اسلامی ندوشن» با یادداشت‌هایی از استادان: غلام‌حسین امیرخانی، اصغر دادبه، محمّدجعفر یاحقی، میر جلال الدّین کزّازی و فریدون مجلسی، منتشر شد.

علیرضا قیامتی با بیان این‌که شاهنامه در خون مردم تاجیکستان جریان دارد، آن را گمشده مردم ایران می‌خواند. او البته معتقد است در سال‌های اخیر در ایران توجه به شاهنامه بیشتر شده است.

شاهنامه کتابی است که از زندگی حرف می‌زند؛ بنابراین هر چه در زندگی هست، در این کتاب هم هست، از جمله عشق.